Το ακριβότερο δώρο που μπορώ να κάνω στο παιδί μου.

 

     

Σε μια κοινωνία όπου κυριαρχεί ο Διονυσιακός πολιτισμός και για αυτό μεταξύ άλλων είναι σε έξαρση η βία των ανηλίκων, θα δούμε σήμερα πιο είναι το ακριβότερο δώρο το οποίο μπορούμε να κάνουμε στο παιδί μας. 

Πριν από μερικές δεκαετίες η τηλεόραση και το ραδιόφωνο στην Ελλάδα είχαν να επιδείξουν αρκετά πολιτιστικά αριστουργήματα. Δυστυχώς την σημερινή εποχή κυριάρχησε σε όλους τους τομείς ο Διονυσιακός πολιτισμός με αποτέλεσμα να επικρατεί σήψη-παρακμή και εθνική καταστροφή. 

Στην σημερινή εργασία θα δούμε σε πρώτη παγκόσμια δημοσίευση σε εργασία γεωστρατηγικής-ιστορίας και άρθρου  την κορυφαία στιγμή του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας. 

Στην αναβίωση του Ελληνικού εθνικισμού πρωτοστατούν η Πηνελόπη Δέλτα και ο Κωστής Παλαμάς. Πολλές γενιές Ελλήνων μεγάλωσαν με φιλοπατρία μέσα τα ανεκτίμητα έργα της Πηνελόπης Δέλτα. 

Η Εθνική μας συγγραφέας αποτελεί ανεκτίμητη ιστορική πηγή. Η αυθεντικότητα, η πληρότητα  και η αγάπη για το έθνος κάνουν τα έργα της Δέλτα μοναδικά και ανεκτίμητα.  Η μεγάλη Ελληνίδα αλλάζει τα δεδομένα στα ιστορικά μυθιστορήματα. Έχοντας υψηλή-άριστη-παιδεία δεν θα γράψει για τον Αλέξανδρο, αλλά για το μοναδικό φαινόμενο στην Ελληνική και την παγκόσμια ιστορία. 

Με δύο ανεπανάληπτα Ρωμαϊκά μυθιστορήματα αλλάζει τα δεδομένα στον λογοτεχνικό και ιστορικό κλάδο. Μεγάλη γνώστης της Ελληνικής ιστορίας πραγματεύεται το απόγειον του Ελληνισμού-Imperium Romanum μέσα από την κορυφαία μορφή που ανέδειξε το έθνος και η ανθρωπότητα. 

Η μεγάλη Ελληνίδα αναγνωρίζει την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού μέσα από την αυτοκρατορία του Βοσπόρου. Για αυτό ταυτίζει το Imperium romanum της Κωνσταντινούπολης με τον σύγχρονο Ελληνισμό. Μέσα από τον Αριστόκλειο και τον Ελληνορωμαϊκό πολιτισμό η Πηνελόπη Δέλτα δημιουργεί Ελληνικές συνειδήσεις. Η Αλεξανδρινή συγγραφέας ξέρει ότι διαχρονικά η νόμιμη άμυνα αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα των εθνών-κρατών. 

Τo πώς ορίζεται η έννοια του δικαίου διαφέρει ανάλογα με τον πολιτισμό στον οποίο ανήκει ένα έθνος (Αριστόκλειος vs Διονυσιακός).  Τα πάντα καθορίζονται  με τις θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές πεποιθήσεις ενός έθνους, στα πλαίσια μιας ορισμένης ιστορικής περιόδου.  

Επίσης δύο αντικρουόμενες εκδοχές για τα αίτια του πολέμου, είναι λογικό να παρουσιασθούν ως δίκαιες. με αξιόπιστα επιχειρήματα επιχειρήματα από την κάθε πλευρά. Οι πόλεμοι αποδοκιμαζόταν εν μέρη στην αρχαία Ελλάδα, εν τούτοις η νομι­μότητα τους δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Oι αρχαίες Ελληνικές πόλεις έδιναν μεγάλη βαρύτητα στις αιτίες για την προσφυγή σε πόλεμο. "Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους." 

Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn.,Berlin: Weidmann, 1951: 150-182).  

Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Διαχρονικά το μέλλον της ανθρωπότητας καθορίζεται από τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα. 

Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών. Για αυτό η Πηνελόπη Δέλτα αναγνωρίζει το δικαίωμα των Ελλήνων στην νόμιμη άμυνα κα την εθνική επιβίωση. 

Μέσα από το ανεκτίμητο έργο της η συγγραφέας διδάσκει την αγάπη για το έθνος, τις θυσίες των Ελλήνων για την πατρίδα. Η Ελληνίδα από την Αλεξάνδρεια συμβάλει με μοναδικό-καθοριστικό τρόπο στην διάδοση και την εξάπλωση της παιδείας και την επιβίωση του Ελληνισμού. Σκόπιμα επιλέγει η Δέλτα την μεσαιωνική περίοδο του Ελληνισμού για να αφυπνίσει το εθνικό φρόνημα και να θέσει της βάσεις για τις επόμενες γενιές Ελλήνων εθνικιστών. 

Μέσα από την συγγραφική της προσπάθεια επιδιώκει την εμψύχωση των Ελλήνων κατά τους Βαλκανικούς πολέμους και το Μικρασιατικό μέτωπο με τους νεότουρκους του Κεμάλ. Η εμψύχωση των Ελλήνων μέσα από τα Ρωμαϊκά έργα της Δέλτα αποτελεί τον πιο κομβικό και καθοριστικό παράγοντα του 20ου αιώνα, 

Με γνώμονα την φιλοπατρία της εμφύσησε τα μεγάλα ιδανικά του Ελληνισμού στις επόμενες γενιές. Η Δέλτα μέσα από τα βιβλία της έχει σημαντικότατο ρόλο στα απελευθέρωση της Μακεδονίας. Επίσης η Δέλτα μέσα από το συγγραφικό της έργο έχει καταλυτικό ρόλο και στο 'Ελληνικό έπος κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο στα Βουνά της Ηπείρου.  

Μεταξύ άλλων η Μεγάλη μυσταγωγός από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου αναφέρει με πολιτιστικά-ιστορικά δεδομένα ότι το Ελληνικό έθνος είναι το αρχαιότερο όλων με τον ισχυρότερο πολιτισμό. Η ιστορική-πολιτισμική  και εθνικιστική διάσταση του Ελληνισμού γίνεται με ανεπανάληπτο τρόπο στα έργα της Δέλτα για την Πατρίδα και τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου.  

Η Δέλτα αντιλαμβάνεται τον ρόλο που διαδραματίζει η Αριστόκλεια παιδεία στην αγάπη για την πατρίδα και συνεισφέρει σε υπερθετικό βαθμό μέσα από το αξιόλογο έργο της. Χωρίς Ελληνική παιδεία δεν υπάρχει εθνική συνείδηση. Η Δέλτα θεωρούσε ιερή-εθνική υποχρέωση να συγγράψει εθνικιστικά-παιδαγωγικά βιβλία. Στόχος της η δημιουργία πατριωτών με υψηλές αξίες. 

ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ. 

Για να γίνουν τα παιδιά μας πραγματικοί Έλληνες θα πρέπει να έχουν Ελληνοχριστιανική παιδεία. Από την στιγμή πού έχει καταργηθεί η Εθνική-Ορθόδοξη παιδεία από όλες της βαθμίδες εκπαιδεύσεως, θα πρέπει μόνοι μας να βοηθήσουμε τα παιδιά προς αυτήν την κατεύθυνση, ώστε να αποκτήσουν τα απαραίτητα εφόδια. Ειδικά αυτή την εποχή που ο Διονυσιακός πολιτισμός είναι επίσημα αναγνωρισμένος από το κράτος. 

Η εθνική συγγραφέας άφησε ένα ανεκτίμητο έργο. Μια μοναδική κληρονομιά. Αυτή την περίοδο που βρισκόμαστε στην κορύφωση του υβριδικού πολέμου είναι επιτακτική ανάγκη να αξιοποιήσουμε στο έπακρο την πολιτιστική μας κληρονομιά. 

Η θεματολογία ενός καλού βιβλίου κάνει τα παιδιά να δουν κάποια πράγματα πιο ρεαλιστικά, να γίνουν δημιουργικά-εξελίξιμα, να διδαχτούν τα Χριστιανικά-Εθνικά αξίώματα, να νικούν τους φόβους, να γίνονται πιο δυνατά μέσα από την Ελληνική ιστορία, καθώς ταυτίζονται με τους Χριστιανούς Ήρωες. Μέσα από αυτά τα πρότυπα έρχονται αντιμέτωπα με τις δικές του ανασφάλειες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βρίσκουν τρόπους και διεξόδους, να τους ξεπερνούν.

Η Πηνελόπη Δέλτα είναι μία πολύ δυναμική μορφή της νεοελληνικής ιστορίας στον τομέα της Αριστόλειας παιδείας και του Εθνικισμού. Η παρουσία και η συμμετοχή της στα λογοτεχνικά και πατριωτικά δρώμενα άφησε το δικό της ανεξίτηλο στίγμα. Η  συμμετοχή της Π. Δέλτα στην πολιτική, την κοινωνία και τον εθνικισμό, οδηγούν στην δημιουργία ενός συγγραφικού έργου που εκφράζει τα εθνικά ιδεώδη.

Η Δέλτα επιδίδεται στην συγγραφή ιστορικών, αστικών, θρησκευτικών διηγημάτων και παραμυθιών, ενώ εκδίδει και μελέτες σχετικά με την ανατροφή των παιδιών και τις ιδέες της για τα αναγνωστικά της εποχής. Μέσα από το έργο της εκφράζεται το πνεύμα της εποχής κατά την οποία έζησε, ενώ ταυτόχρονα αναδύεται και η φυσιογνωμία του ελληνικού «έθνους.

Γραμμένα μέσα από το εθνικιστικό πρίσμα της πρώτης γενιάς πατριωτών όπως ο Κ. Παλαμάς, τα μυθιστορήματα της Δέλτα θεωρήθηκαν απαραίτητα και τα πιο σημαντικά αναγνώσματα για όλες τις γενιές των Ελλήνων. Η ζωή και το έργο της Πηνελόπης Δέλτα αποτελούν έναν συνδυασμό ιστορίας, ιδεολογίας, προσωπικής μαρτυρίας, καταγραφής, συμμετοχής, έρευνας, πατριδογνωσίας-Εθνικισμού  

Οι ανθέλληνες ισχυρίζονται ότι τα μυθιστορήματα της Πηνελόπης Δέλτα “κάνουν” εθνικιστική προπαγάνδα. Εν τούτοις δεν θα πάψουν ποτέ να είναι τα αγαπημένα-λατρεμένα βιβλία των παιδιών και των μεγάλων. Σε όλους τους επικριτές της Δέλτα και όχι μόνον απάντησε αρκετά χρόνια αργότερα ο τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας και ανώτατος Δικαστικός Χρήστος Σαρτζετάκης. 

Aναφέρει ενδεικτικά ο εθνικισμός προέρχεται από τη λέξη έθνος. Ο εθνικισμός είναι κάτι το βαθιά ανθρώπινο, είναι κάτι το κατεξοχήν δημοκρατικό, θεωρείται κάτι το ιερό. Είναι κάτι το βαθιά ανθρώπινο γιατί ανταποκρίνεται σε μια φυσική πραγματικότητα την οποία έχει διαπιστώσει η επιστήμη της γενετικής. Σήμερα, με αυστηρές επιστημονικές μεθόδους είναι δυνατόν να διαπιστωθεί για τον καθένα μας σε ποια φυλετική ομάδα ανήκει. 

Τα βιβλίο "Για την πατρίδα" και τον καιρό του Βουλγαροκτόνου, είναι Ιστορικά-μυθιστορήματα, στα οποία αναφέρονται πολλά ιστορικά στοιχεία, τοποθεσίες και γεγονότα. Τα κύρια γεγονότα (ο πόλεμος, οι μάχες και ορισμένα ιστορικά πρόσωπα μας δείχνουν τις διαχρονικές προσπάθειες να επιβιώσουμε ως έθνος.

Είναι ευκολοδιάβαστο βιβλία. Διαβάζεται ευχάριστα και από ενήλικες. Τα δύο έπη είναι σημαντικά-ιστορικά έργα της Πηνελόπης Δέλτα, που περιγράφει τους αγώνες του μεσαιωνικού Ελληνισμού κατά την περίοδο που η Ρωμαϊκή δύναμη βρισκόταν στο απόγειο της. Οι περιγραφές είναι έντονες-ζωντανές. 

Οι αναγνώστες είναι σαν να ζούνε εκείνη την εποχή καθώς έχουμε "ζωντανές" εικόνες από τα στρατεύματα, τους Βασιλείς, τους στρατηγούς  που επελαύνουν, από  μάχες, αντικατασκοπεία, θριάμβους, ανθρώπινες απώλειες, θυσίες, αλληλεγγύη, γεωστρατηγικούς-γεωπολιτικούς σχεδιασμούς. Μας παρουσιάζει μια εποχή και προσωπικότητες όπως ο Αλέξιος Αργυρός, η Θέκλα, ο Κωνσταντίνος Κρηνίτης, ο Μιχαήλ Ιγερινός και η Αλεξία Αργυρού.  Η περιγραφή δείχνει τις τραγωδίες που εκτυλίσσονται στα 33 χρόνια των πολέμων μεταξύ Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της Βουλγαρίας. Οι χαρακτήρες της εθνικής συγγραφέως έχουν ως πρότυπο τον Έλληνα που αναπαύεται στο Έβδομον. 

Η ηρωική στάση και το μεγαλείο των Ελλήνων δεν περιγράφεται. Ενώ βρίσκονται αντιμέτωποι με τον θάνατο δεν καταδέχονται να σκεφτούν το ενδεχόμενο να εγκαταλείψουν την Ελλάδα έρμαιο στους Βούλγαρους. Η ηρωική αντίσταση των Ελλήνων αποτελεί μια ακόμη λαμπρή σελίδα στην ένδοξη Ελληνική ιστορία. Με πρωτόγνωρο ψυχικό σθένος αποφασίζουν να πεθάνουν μαχόμενοι-θυσιαζόμενοι στα ιδανικά της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της πίστεως στον Χριστό. Οι Έλληνες υπό την ηγεσία του Έλληνα που αναπαύεται στο Έβδομον ξεπερνούν κάθε φόβο, γίνονται ήρωες και διαχρονικά σύμβολα, ελευθερίας- αξιοπρέπειας και θυσίας. 

Ανεπανάληπτο μεγαλείο. Παρά το γεγονός ότι είναι αντιμέτωποι με τόσες δυσκολίες όχι μόνο δεν υποκύπτουν στους φόβο τους, αλλά σχεδιάζουν να αγωνιστούν ενάντια στον εχθρό. Αυτή ήταν μια απόφαση που θα τους φέρει σε θανάσιμο κίνδυνο. Όμως παράλληλα θα τους απαλλάξει από τον ατιμωτικό αφανισμό λόγω της δειλίας (Ριψάσπιδες).

Ο μεσαιωνικός Ελληνισμός μετά από τόσους αιώνες αμυντικών πολέμων έχει εξοικειωθεί με την εμπόλεμη κατάσταση. Αντί να τους φοβίζει ο πόλεμος έχει γίνει αναπόσπαστο τμήμα της ζωής τους και τους παρακινεί σε δράση. Αποφάσισαν να αγωνιστούν με όλες τους της δυνάμεις ενάντια στον Σαμουήλ και τις Βουλγαρικές στρατιές. Οι Ήρωες της Πηνελόπης Δέλτα Θυσιάζουν την νεότητα-ερώτα και τις ζωές τους για την πατρίδα.

Η άνοιξη έδινε στην φύση όλες τις ευλογίες και τις ομορφιές της και οι αγωνιζόμενοι Έλληνες θα έπρεπε να βρουν την δύναμη να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια. Η λαχτάρα για την ζωή, οι ομορφιές της φύσης και η αγάπη για τους συντρόφους, τους συγγενείς, αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες , προκειμένου να φτάσουν στην επίτευξη των σκοπών τους. 

Πέρα από την εγκατάλειψη των συγγενικών τους προσώπων και τον φόβο του θανάτου, είχαν να αντιμετωπίσουν και το ανυπέρβλητο μεγαλείο της δημιουργίας, με τις θάλασσες, τα δάση, τα λουλούδια, τα ζώα και τα πτηνά. Η ευλογημένη από τον Χριστό άνοιξη έχει στολίσει το φυσικό περιβάλλον με κάθε δυνατή ομορφιά, δημιουργώντας μια εικόνα κατανύξεω, και ευλογίας. 

Εκτός από τον φόβο του θανάτου οι Έλληνες είχαν να αντιμετωπίσουν το ανυπέρβλητο κάλλος της Ελληνικής φύσης, και των μονογαμικών-ηθικών Ελληνίδων γυναικών. Η άνοιξη  είχε στολίσει το φυσικό περιβάλλον με κάθε δυνατή ομορφιά, δημιουργώντας μια εικόνα ονείρου, ένα κάλεσμα για την απόλαυση της ζωής και μια σαφή υπενθύμιση για την υπέρτατη αξία που οι Έλληνες ήταν έτοιμοι να θυσιάσουν. Οι Έλληνες ξεπερνούν κάθε φόβο για αυτό γίνονται ήρωες και διαχρονικά σύμβολα ελευθερίας και αξιοπρέπειας. 

Ανεπανάληπτο το μεγαλείο των προγόνων μας. Εν τούτοις θυσίασαν τα πάντα υπέρ πίστεως και πατρίδας. Το παράδειγμα της θυσίας τους θα λειτουργήσει ως ένα διαχρονικό μήνυμα ηρωισμού για όλους τους Έλληνες, οι οποίοι θα δεχτούν μέσα στις ψυχές τους, την θυσία εκείνων που χάθηκαν με τον πιο βίαιο τρόπο στο όνομα της Ελλάδας. Σε αυτά τα αιματοβαμμένα χρόνια παρακολουθούμε μια ερωτική ιστορία που καταστρέφει τις ζωές δύο ανθρώπων που γνώρισαν τι σημαίνει Βούλγαρος κατακτητής. Στο βιβλίο διαβάζουμε ενέδρες-μάχες, αιχμαλωσίες, προδοσίες και το πώς αντιμετωπίζουν οι ήρωες τις υπέρτατες αξίες. Ενδεικτικό είναι το τελευταίο κεφάλαιο του έργου της Πηνελόπης Δέλτα περί πατρίδας.

ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ : ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΥ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ. ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ KΛΙΚ ΕΠΑΝΩ ΣΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.  

ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. ΚΛΙΚ ΕΠΑΝΩ ΣΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ. 

ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΥ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΡΗΝΙΤΗΣ, ΑΛΕΞΙΑ ΑΡΓΥΡΟΥ ΚΑΙ ΜΙΧΑΗΛ ΙΓΕΡΙΝΟΣ. 

Εiναι η ιστορία τριών νέων που ζουν στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία την εποχή του Βουλγαροκτόνου. Ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β μεγάλωσε με δική του μέριμνα, όλα τα ορφανά των σκοτωμένων Ελλήνων στρατιωτών στους πολέμους, κατά την διάρκεια της βασιλείας του. Ένα από αυτά τα παιδιά ήταν η Αλεξία Αργυρού. Τον Δεκαπενταύγουστο του 1004 μ.Χ. o ηλικιωμένος Παγράτης, φτάνει στην Αδριανούπολη μαζί με την μικρή και ορφανή πλέον, Αλεξία Αργυρού, κόρη του στρατηγού Αλέξιου και της Θέκλας. 

Το ίδιο βράδυ του Δεκαπενταύγουστου (1004 μ,Χ.) η Αδριανούπολη πυρπολείται από τους Κουμάνους (Βούλγαροι) και ολόκληρος ο άμαχος πληθυσμός της εξοντώνεται, είτε αιχμαλωτίζεται. Ανάμεσα τους βρίσκεται και ο γιος του διοικητή της Αδριανούπολεως ο Κωνσταντίνος Κρηνίτης, ο φίλος του Μιχαήλ Ιγερινός μαζί με τον Παγράτη και την Αλεξία οι οποίοι αιχμαλωτίζονται. Τα δύο αγόρια μεγαλώνοντας στην αιχμαλωσία, ορκίζονται να πάρουν εκδίκηση. 

Η παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε μακράν τον πιο οργανωμένο στρατό στον κόσμο, σε όλους τους τομεiς. Μεταξύ άλλων και στην κατασκοπεία. Ο Νικήτας ήταν παιδικός φίλος, με τον γιο του Παγράτη και υπηρετούσε στην Ρωμαϊκή αντικατασκοπεία. Τα παιδιά γνωρίζονται με τον Νικήτα, τους στρατολογεί στο μυστικό τάγμα των κατασκόπων και έκτοτε αγωνίζονται για το Ελληνικό έθνος. Ο Νικήτας ως αξιωματικός ήταν προσεκτικός, έμπειρος, ικανός, έξυπνος, γενναίος, προστατευτικός, αλλά και ριψοκίνδυνος όταν το απαιτούσαν οι περιστάσεις.

Στην πορεία τα δύο αγόρια συναντούν ξανά την Αλεξία Αργυρού, η οποία λίγα χρόνια μετά τα γεγονότα της Αδριανούπολης, ηταν γνωστή ως μουγκή, η οποία περιφέρεται στα βουνά και επικοινωνεί με νοήματα, μεταφέροντας κρυφά μηνύματα από τους Βούλγαρους στους Έλληνες-Ρωμαίους. Κωνσταντίνος, Μιχαήλ και Αλεξία πορεύονται μέσα σε κινδύνους, για την Ελλάδα-Ορθοδοξία, καθώς αναπτύσσεται μεταξύ τους, μια δυνατή φιλία, που θα εξελιχθεί σε παράφορο αγνό-έρωτα.

Έναν έρωτα που τα δυο αγόρια προσπάθησαν να απαρνηθούν, για να μην προδώσουν την Ελλάδα, και για να μην ματαιώσουν τον ιερό σκοπό, που ήταν ο αγώνας για το έθνος και τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β. Εδώ βλέπουμε για πολλοστή φορά την φιλοπατρία, και την διαφύλαξη των εθνικών αξιών, που διέπει τους Έλληνες του μεσαίωνα. 

Όλους εκείνους τους αιώνες οι πρόγονοι μας έδιναν σκληρούς αγώνες, προκειμένου προστατέψουν την πίστη, την ελευθερία, και την συνέχεια του Ελληνικού έθνους. Για αυτό θυσιάζουν κάθε προσωπική επιθυμία, στην αναγκαιότητα της επιβιώσεως, του Ελληνικού έθνους από τους εξωτερικούς εχθρούς. 

Κάθε μέσο ή επιδίωξη που υπηρετεί αυτόν τον μεγάλο σκοπό, είναι ιερό. Ακόμη και η έννοια της φιλίας, που αναγνωρίζεται ως αξία-ιδανικό, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Ο Κωνσταντίνος και ο Μιχαήλ οι δυο φίλοι είναι ήρωες. Αχώριστοι, έξυπνοι, αγαπημένοι, γενναίοι, παραμένουν ενωμένοι ως το τέλος αγωνιζόμενοι για την Ελλάδα, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στον αυτοκράτορα.

Ο Κωνσταντίνος Κρηνίτης θεωρεί σπουδαία υπηρεσία την αντικατασκοπεία, σε αντίθεση με τον Μιχαήλ Ιγερινό που την θεωρεί περισσότερο ανάγκη παρά επιλογή. Δύο είναι τα μεγάλα αξιώματα, στα οποία τα δυο παιδιά παραμένουν αφοσιωμένα τα δύο παιδιά. Αυτά εiναι η Ελλάδα και η Ορθοδοξία, για τα οποία αξίζει κάθε θυσία, και μεταξύ άλλων, αξίζει κάποιος να καταπνίξει ο κάθε πραγματικός Έλληνας τις προσωπικές του ανάγκες-φιλοδοξίες. Για την αγάπη στην πατρίδα ο Κωνσταντίνος θυσιάζει τη ζωή του.

Για του Χριστού την πίστη την Αγία, το έθνος και τον Μέγα Βουλγαροκτόνο, ο Κωνσταντίνος και ο Μιχαήλ βάζουν σε δεύτερη μοίρα τις ερωτικές τους επιθυμίες για την Αλεξία. Η Αλεξία είνα ριψοκίνδυνη, δυναμική ανταπεξέρχεται με επιτυχία  την αποστολή της. Στο ορφανό κορίτσι τα γεγονότα της Αδριανούπολης και οι σφαγές των Ελλήνων από τους Βούλγαρους, αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια στην ψυχή του. και του προκαλούν προσωρινή απώλεια ομιλίας. 

Η νεαρή Αλεξία όταν απέκτησε εκ νέου την ομιλία της έμεινε στα βουνά στην αντιρωμαϊκή κατασκοπεία, και με δική της επιλογή συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι εiναι ακόμη δεν είναι σε θέση να ομιλήσει, ώστε να περνάει απαρατήρητη και να μεταφέρει ακίνδυνα πληροφορίες στους Έλληνες αξιωματικούς. Σε αυτές τις αποστολές ερωτεύεται τον Κωνσταντίνο. Η Αλεξία ακολουθεί τον Βουλγαροκτόνο, στις εκστρατείες του, με την ελπίδα να συναντήσει τον αγαπημένο της Κωνσταντίνο.

Είναι πραγματικά αδύνατον να απαριθμήσουμε τα επιτεύγματα του Βασιλείου Β. Οι Βουλγαρικοί πόλεμοι δείχνουν έναν άνθρωπο με μεγάλη αποφασιστικότητα και προσήλωση στους στόχους του. Ήταν δε τόσο δεμένος στους στόχους του, ώστε βρισκόταν στην πρώτη γραμμή της μάχης ως το 1025 σε ηλικία 69 ετών. Κατηγορήθηκε για σκληρότητα. Εν τούτοις με βαριά καρδιά εφάρμοσε το νόμο και την προβλεπόμενη ποινή που προβλεπόταν για τους επαναστάτες από το Ρωμαϊκό δίκαιο. Η ενέργεια του δικαιολογείται καθώς η βασικότερη προτεραιότητα του ήταν η προστασία των εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων-αθώων Ελλήνων, που σκότωναν είτε εξανδραπόδιζαν οι Βούλγαροι. 

Ενδεικτικά σας υπενθυμίζω ότι οι Βούλγαροι κατά την εισβολή τους στην Αδριανούπολη, την ημέρα της κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, έπαιρναν τα νεογέννητα Ελληνόπουλα, και τα εκτόξευαν με όλη την δύναμη τους επάνω στους τοίχους των σπιτιών και τα σκότωναν ακαριαία. Οι Βούλγαροι δεν είχαν σκοπό να σταματήσουν τον πόλεμο και την γενοκτονία των Ελλήνων-Ρωμαίων. Αυτό φαίνεται από την θρυλική σύλληψη του Ιβάτζη στις 15 Αυγούστου 1018, από τον καταδρομέα στρατηγό  και προϊστάμενο της Ρωμαϊκής αντικατασκοπείας Ευστάθιο Δαφνομήλη. O Μέγας Βουλγαροκτόνος αντιμετώπισε την πιο σκληροτράχηλη φυλή της ανθρωπότητας, η οποία υποστηριζόταν από την τότε νέα τάξη πραγμάτων. Ανεξάντλητα ήταν τα Βουλγαρικά στρατεύματα. Πρώτη φορά παγκοσμίως μέχρι και σήμερα συνέβη κάτι τέτοιο.  

Ακόμη και οι Άραβες με τα επί αιώνες ανεξάντλητα στρατεύματα τους, μετά την ήττα στο Ακροϊνόν το 740 μ.Χ. σταμάτησαν εντελώς για μερικά χρόνια τις επιδομές-επιθέσεις ενάντια στην Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. 

Εν τούτοις οι κατώτεροι σε πολεμικές δεξιότητες και λιγότεροι αριθμητικά Βούλγαροι, είχαν ατελείωτα αποθέματα στρατιωτικού δυναμικού !!! Για αυτό και μετά από τις τρεις συντριπτικές ήττες στον Σπερχειό, στον Αξιό και στο Κλειδί συνέχιζαν απτόητοι τις πολεμικές συγκρούσεις. Στις τρεις αυτές μάχες οι απώλειες των Βούλγαρων ήταν πολύ μεγαλύτερες από αυτές που υπέστησαν οι Άραβες στο Ακροϊνόν. 

Χαρακτηριστικό ήταν ότι στις μάχες του Σπερχειού-Κλειδιού τέθηκαν οριστικά εκτός μάχης 26 χιλιάδες Βούλγαροι. Οι Άραβες με απώλειες 6000 Ισμαηλιτών στο Ακροϊνόν και έκαναν κάποια χρόνια για να ανακάμψουν. Κυριολεκτικά οι Κουμάνοι-Βούλγαροι αποτελούν παγκόσμιο φαινόμενο. Αν και πληθυσμιακά ήταν πολύ μικρότερο έθνος σε σχέση με τους Μωαμεθανούς, δεν τελείωναν ποτέ οι άνδρες του Βουλγαρικού στρατού !!!

Το μεγαλύτερο αριθμητικά στράτευμα την αρχαία και την μεσαιωνική περίοδο το είχε η Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών-Σασσανιδών, με 150000 εως 2000000 στρατιώτες. Όμως μετά τις συντριπτικές ήττες σε Μαραθώνα, Σαλαμίνα, Πλαταιές, Μυκάλη, σε συνδυασμό με τα Διονυσιακά αξιώματα, μέσα σε έντεκα χρόνια η κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου, από την σφοδρότητα των πολέμων οδηγήθηκε στην παρακμή και όχι μόνον δεν εκστράτευσε ξανά εναντίον του Ελληνικού έθνους, αλλά εν συνεχεία κατακτήθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και τον μεσαίωνα από τον Μέγα Ηράκλειο. Ο Αυτοκράτορας από την Αγιοτόκο Καππαδοκία κατέκτησε την Περσική αυτοκρατορία μέσα σε έξι χρόνια και την οδήγησε στον οριστικό αφανισμό, και στην Αραβική κατάκτηση. 

Από την ένταση του πολέμου και την σκληρότητα των μαχών με τους Έλληνες του Ρωμαϊκού κράτους, μια παγκόσμια αυτοκρατορία χάθηκε οριστικά μέσα σε τριάντα χρόνια. Δυο φορές από την σφοδρότητα των πολέμων διαλύθηκε μια παγκόσμια αυτοκρατορία, από τον Αλέξανδρο και τον Ηράκλειο. Στον αντίποδα οι Βούλγαροι παρέμειναν πάντοτε με ακμαίο το ηθικό και με αναρίθμητο στράτευμα, χωρίς να καταπονούνται και να εγκαταλείπουν τον πόλεμο μετά από τρεις δεκαετίες πολέμου και τρεις συντριπτικές ήττες !!!  

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΥ. 

Η στρατηγική του αυτοκράτορα στον Βουλγαρικό πόλεμο, υπήρξε πολύ ευφυής. Έκανε εκστρατείες από το κέντρο προς την περιφέρεια. Τα κατακτημένα εδάφη, τα προστάτευε με μια σειρά από κάστρα, σε καίρια σημεία. Πρώτη σημαντική στρατιωτική βάση, έγινε η Φιλιππούπολη. Αμέσως μετά κατέλαβε, τα φρούρια γύρω από την Σαρδική. 

Με αυτήν την υπέροχη στρατηγική επέτυχε να ελέγξει την Βορειοανατολική διαδρομή, από την πεδιάδα του Ισκέρ μέχρι τον Δούναβη, και από το Περνίκ, στο Ραντομίρ, και μέχρι τα Σκόπια. Με μια νέα σειρά οχυρών στην περιοχή του Δούναβη, εμπόδισε τις προσπάθειες των Κουμάνων (Βουλγάρων), να ενισχυθούν από τους ομοεθνείς τους Ούγγρους και Πετσενέγους-Πατζινάκες. 

Παράλληλα με την προέλαση του προς τα Σκόπια και την μάχη του Αξιού, εμπόδισε τους Βούλγαρους, από μια νέα καταστροφική κάθοδο, και τους υποχρέωσε να συγκεντρώσουν τις δυνάμεις τους, στην πρωτεύουσα τους την Αχρίδα. Οι Βούλγαροι-Κουμάνοι επί Βασίλειου Β, ήταν ένα Τουρκικό παρακλάδι με αρχηγό τον τσάρο Σαμουήλ. Κατέστρεφαν από την εποχή των Ισαύρων την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Στις τρεις πιο καθοριστικές μάχες και στην πιο καθοριστική καταδρομική αποστολή κατά την διάρκεια του πολέμου, οι Έλληνες βρήκαν τον τρόπο να παρακάμψουν τα φυσικά εμπόδια, πέρασαν στην απέναντι πλευρά, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους Βούλγαρους. 

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ηττήθηκαν στους ποταμούς Σπερχειό, Αξιό και στο Κλειδί (Όρος Μπέλλες). Επίσης ο Ιβάτζης θεωρούσε ότι το παλάτι της Πρόνιστας, φυσικά προστατευμένο πανταχόθεν και με μια και μόνον δίοδο, ότι θα ήταν απόρθητο και ασφαλές. Οι Κουμάνοι επαναπαύτηκαν στα ανυπέρβλητα φυσικά εμπόδια των ποταμών και του όρους Μπέλλες. 

Η αδιαμφισβήτητη πολιτιστική ανωτερότητα έκανε τους προγόνους μας πολύ γενναίους και ικανούς για οτιδήποτε όλοι οι υπόλοιποι λαοί, το νόμιζαν ως ακατόρθωτο. Οι πρόγονοι μας έκαναν το αδύνατο να είναι εφικτό, αμέτρητες φορές εκείνους τους αιώνες, με βάσεις την Ορθοδοξία, την αρχαία Ελληνική γραμματεία και την ηθική ζωή. Αυτό ήταν ένα πράγμα το οποίο μόνον οι ιεροί Έλληνες εκείνων των εποχών ήταν ικανοί να το επιτύχουν. Είχαν υψηλές ηθικές αρχές, αρχαία Ελληνική παιδεία, πίστευαν στον Χριστό, ενώ φυσικά πέρα από την δύναμη του μυαλού και της ψυχής, είχαν και άριστη εκπαίδευση. Οι ανώτεροι ηθικά-πνευματικά και πολιτιστικά Έλληνες κυριάρχησαν, μεγαλούργησαν και επιβίωσαν στους αμυντικούς πολέμους μέσα  από τον παιδεία και την Ορθοδοξία.

Το όνομα του προκαλούσε τον απόλυτο τρόμο στους εχθρούς του Ελληνικού έθνους. Οι αιώνιοι εχθροί του έθνους μας μόνον μια φορά στα παγκόσμια χρονικά βίωσαν τα συναισθήματα του απόλυτου πανικού, του φόβου και της απελπισίας-ασφυξίας. 

Τις χρονιές 996 και 999 μ.Χ. ο Μέγας Βασίλειος πολέμησε τους Αγαρηνούς. Κατά την επιστροφή του για τον Βουλγαρικό μέτωπο, στο πέρασμά του σκορπούσε τον όλεθρο και ισοπέδωνε τα πάντα. Όλα αυτά τα έκανε ως αντίποινα σε νόμιμη άμυνα για τις σφαγές, τις κλοπές, τους εμπρησμούς, τους βιασμούς, το σκλάβωμα των γυναικών, που έκαναν σε ετήσια βάση, επί πολλούς αιώνες οι Αγαρηνοί εις βάρος, του άμαχου Ελληνικού πληθυσμού.

Έχοντας θέσει τέρμα στις εσωτερικές-εμφύλιες διαμάχες, ο Βασίλειος Β΄έστρεψε την προσοχή του στους εξωτερικούς εχθρούς της αυτοκρατορίας (Βούλγαροι, Άραβες, Γεωργιανοί, Χάζαροι, Γερμανοί). Ένα διχασμένο έθνος πνευματικά-πολιτικά, στρατιωτικά κοινωνικά, δεν διαθέτει τις απαραίτητες αντιστάσεις, δεν αντιδρά στις εξωτερικές προκλήσεις. Δέχεται ευκολότερα τα μεθοδευμένα ανθελληνικά σχέδια. 

Οι εμφύλιες έριδες είχαν εξασθενήσει την θέση του imperium romanum στα ανατολικά και οι κατακτήσεις του Κουρκουά, του Pallida Mors Saracenorum, και του Ιωάννη Τσιμισκή κινδύνευσαν να πέσουν στα χέρια των Αράβων (Φατιμίδες). Μετά από δύο σημαντικές ήττες στην Αντιόχεια, λόγω προχωρημένης ηλικίας του Δούκα-στρατηγού Μιχαήλ Βούρτζη, το Χαλέπι πολιορκήθηκε και η Αντιόχεια απειλήθηκε από το στρατό των Σαρακηνών. Την δεκαετία του 990, ξανάρχισαν οι εχθροπραξίες με τους Άραβες στη Συρία, στις οποίες ενεπλάκη και το φόρου υποτελές (στο Βυζάντιο) κράτος του Χαλεπίου που ελεγχόταν από την δυναστεία των Χαμδανιδών. 

Το έτος 993/994 ο Τούρκος στρατηγός Μαντζουτακίν πολιόρκησε την Απάμεια  και ο στρατηγός Μιχαήλ Βούρτζης προσέτρεξε σε βοήθεια των Χαμδανιδών του Χαλεπίου. Τα αντίπαλα στρατεύματα συναντήθηκαν ανάμεσα σε δυο ρηχά περάσματα του ποταμού Ορόντη, κοντά στην Απάμεια, στις 15 Σεπτεμβρίου 994. 

Οι Άραβες παρακάμπτουν τους Χαμδανίδες με αποτέλεσμα να βρεθούν στις πλάτες του Ρωμαϊκού στρατού, ο οποίος ηττήθηκε με μεγάλες απώλειες. Οι Φατιμίδες συνέχισαν την πολιορκία του Χαλεπίου ενώ κατέλαβαν και το Αζάζιον. Η ήττα αυτή προκάλεσε την άμεση επέμβαση του Βυζαντινού αυτοκράτορα Βασιλείου Β’ με την απόλυση του Βούρτζη από τη θέση του και την αντικατάστασή του από τον Δαμιανό Δαλασσηνό. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας τον επόμενο χρόνο εξεστράτευσε με επιτυχία στην περιοχή. Δυστυχώς όλοι οι ιστορικοί πλήν ελαχίστων αποκρύπτουν την συντριβή του Τούρκου στρατηγού Μανγιουτακίν και των 80000 Μωαμεθανών, οι οποίοι και μόνον στην θέα του Βασίλειου Β και των 17000 ανδρών του ετράπησαν σε φυγή. 

Το ένδοξο και συνάμα παράδοξο αυτού του τρομερού επιτεύγματος ήταν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στρατιωτών που είχε στην διάθεση του ο Βασιλιάς ήταν Βούλγαροι αιχμάλωτοι πολέμου. Ο Έλληνας αυτοκράτορας δεν ήθελε να αποδυναμώσει σε ισχύ τα στρατεύματα που πολεμούσαν στο βόρειο μέτωπο με τον Σαμουήλ. Πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά πετυχαίνει αυτοκράτορας τόσο μεγάλες νίκες, με τόσο μικρό στράτευμα αριθμητικά και το οποίο στην συντριπτική του πλειοψηφία αποτελούνταν από αιχμάλωτους πολέμου. 

Ουδέποτε το τόλμησε αυτό στα παγκόσμια χρονικά άλλος αυτοκράτορας-ηγεμόνας και αν το επιχειρούσε θα είχε ήδη δολοφονηθεί μαζί με τους λίγους αριθμητικά στρατιώτες του. Την πλειοψηφία του Ρωμαϊκού στρατεύματος αποτελούσαν Βούλγαροι αιχμάλωτοι πολέμου. 

Το σωτήριο έτος 1017 το μοναδικό φαινόμενο της παγκόσμιας ιστορίας εκστράτευσε για πολλοστή φορά ενάντια στους Κουμάνους. Κατά την διάρκεια της πολιορκίας στην Καστοριά έφτασαν πληροφορίες από την Ρωμαϊκή αντικατασκοπεία με επικεφαλής τον στρατηγό Δαφνομήλη και τον Νικήτα, ότι ο κυβερνήτης Κρακράς σχεδίαζε να επιτεθεί στη βορειοανατολική Βουλγαρία με σκοπό να ανακτήσει τα κατακτημένα εδάφη. 

Η κίνηση αυτή έγινε με την συνεργασία των ομοεθνών που τότε ζούσαν βόρεια του Δούναβη. Ο Βουλγαροκτόνος όταν έμαθε για αυτήν την δυσμενή εξέλιξη, έλυσε την πολιορκία της Καστοριάς και έσπευσε προς τα βόρεια για να προστατέψει τα Ρωμαϊκά εδάφη. 

Εν τούτοις οι Πετσενέγοι στο άκουσμα ότι θα αντιμετωπίσουν τον Έλληνα αυτοκράτορα ανακάλεσαν την αρχική τους απόφαση και αρνήθηκαν να πολεμήσουν μαζί με τους Βουλγάρους, οπότε ο Βουλγαροκτόνος πήρε τον δρόμο της επιστροφής. Κατά την επιστροφή του από τον βορρά, τον φθινόπωρο του 1017, ο Μέγας Βασίλειος επιτέθηκε και κατέλαβε το φρούριο της Σέτινας το οποίο βρίσκεται ανατολικά από το χωριό Σκοπός της Φλώρινας. Το κάστρο ήταν μικρό αλλά οι αποθήκες του ήταν γεμάτες σιτάρι. Ο αυτοκράτορας μοίρασε το σιτάρι στους κατοίκους και ότι περίσσεψε το έκαψε. ΟΙ Βούλγαροι αντέδρασαν και υπό την ηγεσία του τσάρου Ιβάν Βλαντισλάβ βάδισαν εναντίον των Ρωμαϊκού στην Σέτινα.

Ο Βασίλειος έστειλε εναντίον των Βουλγάρων που πλησίαζαν ένα τάγμα με επικεφαλής τον στρατηγό-Δούκα Κωνσταντίνο Διογένη. Η μονάδα αυτή έπεσε σε ενέδρα των Βουλγάρων και περικυκλώθηκε. Θρυλικά έμειναν τα λόγια του όταν σε ηλικία 60 ετών τον ενημέρωσαν ότι ο Στρατηγός Κων. Διογένης, στις εσχατιές της Μακεδονίας έπεσε σε ενέδρα των Βουλγάρων, και δεν έχει καμιά ελπίδα σωτηρίας. Τότε ο ηλικιωμένος Αυτοκράτορας Βασίλειος Β ανέβηκε στο πρώτο άλογο που βρήκε μπροστά του λέγοντας : «ὅστις πολεμιστής, ἀκολουθείτω μοι»  και όρμησε εναντίον των εχθρών. 

Μόλις τον είδαν οι Βούλγαροι έντρομοι άρχισαν να κραυγάζουν «βεζεῖτε ὁ τζέσαρ» (τρέξτε ο βασιλιάς) και τράπηκαν σε άτακτη φυγή, συμπεριλαμβανομένου και του τσάρου. Ο Βασίλειος έφτασε πρώτος με συνέπεια να πολεμήσει, στην μάχη για αρκετά λεπτά ολομόναχος. Ο  Ελληνικός Στρατός έτρεξε από πίσω του, όλοι οι Έλληνες για να πολεμήσουν, όμως έπρεπε πρώτα να ετοιμάσουν τα άλογα, και να βάλουν τον πολεμικό τους εξοπλισμό. 

Με την άτακτη υποχώρηση άρχισε να τους καταδιώκει το τάγμα του Διογένη, με αποτέλεσμα να αιχμαλωτίσουν ένα τμήμα του Βουλγαρικού στρατεύματος. Στην συνέχεια ο Ρωμαϊκός στρατός αποχώρησε από την περιοχή και λίγο μετά τον Ιανουάριο του 1018, ο Αύγουστος έφτασε στην Κωνσταντινούπολη.  Κανένας άλλος Βασιλιάς στην παγκόσμια ιστορία δεν τόλμησε να επιτεθεί ολομόναχος σε παρόμοια περίπτωση. Εν τούτοις οποιοσδήποτε αν το επιχειρούσε θα είχε χάσει την ζωή του. 

H γεωγραφική θέση και η μορφολογία του εδάφους (Χαράδρα) δεν άφηναν κανέναν περιθώριο. Ο Μέγιστος του Ελληνισμού όχι μόνον έβαλε για πολλοστή φορά σε κίνδυνο την ζωή του στα πεδία των μαχών για την Ελλάδα, αλλά αν σκοτωνόταν θα άλλαζαν εντελώς τα γεωστρατηγικά και τα γεωπολιτικά δεδομένα. Οι Βούλγαροι θα είχαν την ψυχολογία με το μέρος τους και θα χανόταν δια παντός η Μακεδονία και η Θεσσαλία από το Imperium Roanum. Ο Βουλγαρικός στρατός αποδείχτηκε ότι ήταν ο πιο σκληροτράχηλος και επικίνδυνος κατά την αρχαία και την μεσαιωνική εποχή. 

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.

Η επανάσταση των Βουλγάρων το έτος 1018 μ.Χ. βρισκόταν προς το τέλος της. Όμως ένας Βούλγαρος στρατηγός άλλαξε τα δεδομένα, καθώς αποφάσισε να συνεχίσει τις επαναστατικές δραστηριότητες. Ο Βασίλειος ήταν μεγάλος στρατηγός και λαμπρός πολιτικός. 

Για αυτό από την αρχή του πολέμου, τους Βούλγαρους στρατηγούς που συνθηκολόγησαν τους δέχθηκε με τιμές- αξιώματα ανάλογα με την θέση και την αξία του καθενός. Επίσης κάποιους εξ αυτών τους πάντρεψε με Ελληνίδες, Εν τούτοις δύο Βούλγαροι στρατηγοί δεν επιθυμούσαν να παραδοθούν. Νικολιτσάς και Ιβάτζης ήταν αποφασισμένοι να μην υποταχθούν. Ο Ιβάτζης συγκέντρωσε στρατό και να συνεχίσει την επανάσταση, με στόχο να γίνει Τσάρος της Βουλγαρίας. Στην πλαγιά ενός απόκρημνου όρους, βρισκόταν το κτήμα των Τσάρων η Πρόνιστα. 

Ήταν ωραία τοποθεσία και παράλληλα ήταν φυσικά προστατευμένη από μια στενή κλεισούρα. Υπήρχε μόνος ένας δρόμος που ανέβαινε στο κτήμα. Ακόμη και ένας μικρός αριθμός ανδρών ήταν αρκετός για να σταματήσει ολόκληρο στράτευμα. Εκεί είχε καταφύγει ο Ιβάτζης και είχε κατορθώσει να μαζέψει γύρω του αρκετό στρατό, με αποτέλεσμα να μην φοβάται την επίθεση του Αυτοκράτορα. Μόλις το έμαθε ο Βασίλειος έφυγε από την Αχρίδα αφήνοντας στην θέση του τον στρατηγό Ευστάθιο Δαφνομήλη. Ο βασιλιάς πήγε στην Διαβολή για να βρίσκεται πιο κοντά στην απόρθητη επαναστατημένη Βουλγαρική περιοχή. 

Ο στρατηγός Δαφνομήλης ανέμενε πληροφορίες σχετικά με την περιοχή που είχε καταφύγει ο Ιβάτζης, από έναν αξιωματικό του στρατού, που υπηρετούσε στην Ρωμαϊκή αντικατασκοπεία. Με βάση τις πληροφορίες που έδωσε ο αξιωματικός στον στρατηγό, κάθε στρατιωτική επιχείρηση ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία, λόγω της φυσικής οχυρώσεως του κτήματος που βρισκόταν το Βουλγαρικό αρχοντικό. Τότε ο γενναίος Δαφνομήλης αποφάσισε να κινηθεί μόνος του σε μια αποστολή αυτοκτονίας. 

Σε αυτό το απονενοημένο διάβημα τον ακολουθούσαν και δύο αξιωματικοί της Ρωμαϊκής αντικατασκοπείας ο Νικήτας και ο Μιχαήλ Ιγερινός. Ήταν παραμονές Δεκαπενταύγουστου. Οι τρεις Έλληνες στρατιωτικοί ήταν αποφασισμένοι να επιτύχουν την αποστολή τους, ενάντια σε κάθε λογική. Αυτή είναι και και το υπέρτατο Ελληνικό αξίωμα. 

Η αποστολή ήταν να συλλάβουν τον Βούλγαρο στρατηγό Ιβάτζη μέσα στο κτήμα του, και να τον οδηγήσουν στον Βουλγαροκτόνο. Ο Ιβάτζης ήταν περιστοιχισμένος από χιλιάδες στρατιώτες και αξιωματικούς. Ο Βούλγαρος αξιωματούχος αποφάσισε να εορτάσει την ημέρα της Θεοτόκου (15 Αυγούστου) στο παλάτι της Πρόνιστας, με εξαιρετική μεγαλοπρέπεια.  Στα πλαίσια των εορτασμών σε μια επίδειξη δύναμης και εντυπωσιασμού κάλεσε μεταξύ άλλων και τους συγγενείς του στο αρχοντικό. Βασιλικά τους υποδέχθηκε και τους φιλοξένησε στο παλάτι του. Με μια καταδρομική ενέργεια οι Έλληνες αξιωματικοί τον συνέλαβαν και τον τύφλωσαν.

Ο Ιβάτζης με τα μάτια τρυπημένα, το στόμα φιμωμένο, σχεδόν αναίσθητος και αιμόφυρτος βρέθηκε δεμένος στα χέρια των αντιπάλων του. Τότε ο στρατηγός Δαφνομήλης έδωσε εντολή να πάρουν τον αόμματο και να κατευθυνθούν στον πύργο. Οι τρεις Έλληνες πηγαίνουν πίσω στο παλάτι, και με τόλμη περνούν από μέσα από την αυλή, εμπρός σε όλους τους σωματοφύλακες και τους στρατιώτες, οι οποίοι άναυδοι έβλεπαν το παράδοξο και απίστευτο γεγονός.

Ανάμεσα στους προσκαλεσμένους και στο στράτευμα ταχύτατα διαδόθηκε η θλιβερή είδηση. Τύφλωσαν τον Ιβάτζη. Το κτήμα των Τσάρων απέκτησε πολεμική χροιά. Από παντού καταφθάνουν οπλισμένοι Βούλγαροι και περικυκλώνουν τους Έλληνες, φωνάζοντας  "Σκοτώστε τους, Θάνατος στους προδότες." Μερικοί έφεραν πίσσα, ξύλα και άχυρα, για να τους κάψουν ζωντανούς. Από το παράθυρο ο στρατηγός Δαφνομήλης κοίταζε ατάραχα το εξαγριωμένο πλήθος. "Εδώ. Η θα νικήσουμε η θα πεθάνουμε", είπε στους Έλληνες αξιωματικούς.  

Τότε βγήκε στο παράθυρο αψηφώντας τις πέτρες και τις σαΐτες που ερχόταν εναντίον του και ζήτησε να μιλήσει. Απευθυνόμενος στους Βούλγαρους τους είπε : "Τον άρχοντα σας δεν τον τύφλωσα από προσωπικό μίσος. Ποιος από σας είναι τόσο ανόητος που νομίζει ότι ήρθα με δική μου πρωτοβουλία να αντιμετωπίσω τόσο επικίνδυνες καταστάσεις ; Είμαι εδώ διότι με έστειλε ο αυτοκράτορας. Εκτελώ διαταγές. Αν αποφασίσετε να μας σκοτώσετε, ο Βασίλειος θα εκδικηθεί για τον θάνατο μας, και για κάθε έναν από εμάς θα σκοτώσει χιλιάδες Βούλγαρους."  

Στο άκουσμα και μόνον του Βουλγαροκτόνου έντρομοι εγκατέλειψαν κάθε προσπάθεια αντιστάσεως. Τους κυρίευσε δέος και πανικός ενθυμούμενοι την μάχη του Κλειδιού πριν από τέσσερα χρόνια (29/7/1014). Αμέσως οι περισσότεροι Βούλγαροι άρχισαν να αποχωρούν. Λίγο αργότερα συγκλονισμένοι από το αναπάντεχο γεγονός, κάλεσαν τον στρατηγό Δαφνομήλη και του είπαν πως υποτάσσονται στον Έλληνα Βασιλιά και παραιτούνται από κάθε αντίσταση, με την προυπόθεση ο Αύγουστος να τους δώσει αμνηστία. Και τότε έγινε κάτι πρωτάκουστο στην παγκόσμια ιστορία. 

Οι τρεις τολμηροί Έλληνες κατέβηκαν από το δωμάτιο όπου είχαν κλειστεί, μεταφέροντας τον τυφλωμένο Ιβάτζη, και εξήλθαν χωρίς να τολμήσει να τους επιτεθεί κανείς. Έφυγαν εντελώς ανενόχλητοι !!! Στις 16 Αυγούστου 1018 ο Βουλγαροκτόνος δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό το οποίο έβλεπε. Οι τρεις Έλληνες αξιωματικοί κρατούσαν στα χέρια τους αόμματο, τον Βούλγαρο στρατηγό Ιβάτζη και ο πόλεμος είχε τελειώσει.  Ο αυτοκράτορας διόρισε στρατηγό του θέματος του Δυρραχίου τον Δαφνομήλη και του χάρισε όλη την περιουσία του Ιβάτζη. 

Για πολλοστή φορά βλέπουμε ότι ο Ιησούς Χριστός και η Υπεραγία Θεοτόκος ευλογούν και επιτρέπουν την νόμιμη άμυνα στο Ελληνικό έθνος. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα επέτρεπε η Παναγία την ημέρα που εορτάζουν άπαντες οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί την κοίμηση της, να συλλάβουν οι Έλληνες τον Ιβάτζη και να τον τυφλώσουν. 

ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ. 

Ο Βασίλειος επέτυχε το απόλυτο σε όλα. Πολεμούσε πολύ γενναία στην πρώτη γραμμή στα πεδία των μαχών. Έκανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες, τα μεγαλύτερα επιτεύγματα από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, σε πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο. Oι επιτυχίες του Βουλγαροκτόνου δεν ήταν ποτέ βασισμένες, επάνω στην βαρύτατη φορολογία των φτωχών-Ελλήνων υπηκόων. Ουδέποτε το έκανε άλλος βασιλιάς αυτό το πράγμα, στον υπέρτατο βαθμό. 

Μια στρατιωτική, μια πολιτική, μια κοινωνική επιτυχία για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται, εις βάρος της οικονομικής ευημερίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των πολιτών η των υπηκόων. Στον αντίποδα ο Λατίφωνος Ιουστιανιανός ο Α, εισέπρατε τους ετήσιους, ακόμη και με ξυλοδαρμούς των υπηκόων. Όλα αυτά για να κάνει άσκοπους, επιθετικούς πολέμους, στα πλαίσια της υστεροφημίας του.  

Υπήρξε μέγας προστάτης όλων των φτωχών και των αδικημένων. Για αυτό τους έδωσε πλήρη φοροαπαλλαγή, όσα χρόνια κυβερνούσε. Όλες της ετήσιες φορολογικές υποχρεώσεις των αδυνάτων Ελλήνων, όλα τα χρόνια που ήταν Βασιλιάς, της πλήρωναν οι πλούσιοι. Ενδεικτικό ήταν ότι, από τους ισχυρούς πήρε πίσω όλα τα κτήματα, που είχαν αποσπάσει άδικα από τους φτωχούς, και τα έδωσε πίσω στους δικαιούχους. 

Το ίδιο έκανε και με τα Εκκλησιατικά κτήματα. Όμως ο Βασίλειος δεν σταμάτησε εκεί. Όσοι πλούσιοι εξακολουθούσαν να είναι άδικοι άνθρωποι, ανάλογα με την περίσταση είτε τους αφαιρούσε ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας, είτε τους αφαιρούσε ολόκληρη την περιουσία.Τους απολύτως κακούς-πλούσιους που δεν άλλαζαν τακτική, τους κατάντησε ζητιάνους στα καπηλειά και στα πανδοχεία της Μικράς Ασίας. Ανάμεσα σε όλα αυτά κατάργησε ακόμη και το δικαίωμα των δυνατών σε περίπτωση φόνου, να εξαγοράζουν την θανατική ποινή. Μεγάλωσε με δικά του έξοδα όλα τα ορφανά των σκοτωμένων Ελλήνων στρατιωτών.  

Σπούδαζε τα αγόρια και εν συνεχεία τα έκανε στρατιώτες-αξιωματικούς, για να πολεμούν δίπλα του στα πεδία των μαχών. Διότι πολεμούσε για περισσότερο από τριάντα συνεχόμενα χρόνια, με Βούλγαρους, Άραβες, Χάζαρους, επαναστάτες κλπ.

Το αποτέλεσμα ήταν εκείνες οι γενιές των ορφανών παιδιών, να μεγαλώσουν και να πολεμούν δίπλα, στον Βασίλειο, στα πεδία των μαχών. Αυτό ήταν πολύ καθοριστικό στοιχείο για τις στρατιωτικές, επιτυχίες του Βασίλιεου. Επίσης όλα τα ορφανά κορίτσια που οι γονείς του σκοτώθηκαν στις μάχες, τα έδινε προίκα και τα πάντρευε. Κανένας άλλος βασιλιάς στον κόσμο δεν έχει κάνει τόσες πολλές ελεημοσύνες-φιλανθρωπίες όπως είχε κάνει ο Βουλγαροκτόνος. Υπήρξε ο μέγιστος προστάτης των φτωχών και των κατατρεγμένων. Ήταν ο μοναδικός Έλληνας στα παγκόσμια χρονικά από καταβολής κόσμου, ο οποίος βοήθησε τόσο πολύ τους φτωχούς. Κανένας άλλος δεν βοήθησε τόσους πολλούς φτωχούς ανθρώπους. Επίσης κανένας άλλος Βασιλιάς, δεν εξίσωσε κοινωνικά τους φτωχούς με τους πλούσιους.

Η νομοθεσία του ήταν εξίσου δίκαιη και πολύ σκληρή για την κοσμική και την Εκκλησιαστική εξουσία. Καμία διαμαρτυρία δεν τον έκανε ποτέ να αλλάξει γνώμη. Όσες φορές του ζήτησε πίσω ο Πατριάρχης Σέργιος τα κτήματα της Εκκλησίας και των πλουσίων, ο Βασίλειος ήταν ανένδοτος και δεν δεχόταν ούτε καν να συζητήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Επί των ημερών του δεν υπήρχαν οφίκια-αξιώματα, για ιστορικές προσωπικότητες όπως οι Πατριάρχες Πολύευκτος, Κηρουλάριος και για πολιτικούς όπως ο Βασίλειος Λεκαπηνός, ο Ιωσήφ Βρίγγας και ο Μιχαήλ Ψελλός. Ενδεικτικό ήταν ότι άφησε δύο φορές κενό τον Πατριαρχικό θρόνο στην Κωνσταντινούπολη. 

ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΝ ΑΦΙΕΡΩΣΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Ο Βασίλειος Β από τα 18 του χρόνια μέχρι τον θάνατο του, έζησε χωρίς καθόλου γυναίκες. Δεν παντρεύτηκε ποτέ ώστε να είναι σε θέση να απελευθερώσει την Μακεδονία και παράλληλα να προστατέψει από οποιονδήποτε κίνδυνο την Ελλάδα. Ο Βασίλειος στερήθηκε κάθε ανθρώπινη χαρά, για να προστατέψει την Μακεδονία και την Ελλάδα από τους θανάσιμους κινδύνους, που αντιμετώπιζε εκείνη την εποχή. Θυσίασε όλη του την ζωή, για τον Χριστό, την Ελλάδα και την Μακεδονία. 

Αυτό διότι είδε το πόσο επικίνδυνη ήταν η κατάσταση για την αυτοκρατορία και το έθνος. Κοιμόταν σε όλη την ζωή του στο έδαφος, ενώ έτρωγε το ίδιο φαγητό με τους στρατιώτες. Ουδέποτε πολέμησε κάποιος βασιλιάς στην πρώτη γραμμή, της κάθε μάχης-πολέμου μέχρι τα 69 του χρόνια, για να απελευθερώσει την Μακεδονία και οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ελληνικής-Ρωμαϊκής επικράτειας. Ποτέ δεν υπήρξε άλλος βασιλιάς να πολεμήσει σε ηλικία πάνω από τα 60 και να κάνει επιθέσεις ολομόναχος χωρίς σωματοφύλακες για να κερδηθεί η εκάστοτε μάχη-πόλεμος, για να απελευθερωθεί η Μακεδονία μας. 

Όσα χρόνια κυβέρνησε οι Αυτοκρατορικοί Αετοί πετούσαν νικηφόρα από την Κάτω Ιταλία μέχρι την Αρμενία, και από την Μακεδονία μέχρι την Συρία. Εξαιτίας του δυναμισμού, της αποφασιστικότητας και της Φιλοπατρίας του Βουλγαροκτόνου το Ρωμαϊκό κράτος είχε μεγαλύτερη έκταση, δύναμη και ασφάλεια από την ημέρα, που δημιουργήθηκε.  

Πότε άλλοτε δεν είχε ξαναγίνει κάτι παρόμοιο με το μοναδικό επίτευγμα του Βασίλειου. Από το Αζερμπαϊτζάν μέχρι την Κροατία ο Βασιλιάς ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος. Το ίδιο και στο εσωτερικό της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι πλούσιοι βρισκόταν υποταγμένοι και ανίσχυροι κάτω από την πανίσχυρη εξουσία του Αυτοκράτορα. 

Η στρατιωτική υπεροχή του Ρωμαϊκού κράτους έφερε την αύξηση της πολιτικής ισχύος, την εδραίωση του Χριστιανισμού και του Ελληνικού πολιτισμού, εντός και εκτός των συνόρων στις χώρες που ασπάστηκαν την Ορθοδοξία. Από όλους τους ηγεμόνες μόνον ο Βασίλειος εφάρμοσε πιστά το απόλυτο αυτοκρατορικό Ελληνικό-Ρωμαϊκό ιδεώδες, της απεριόριστης δύναμης και πρόνοιας του Χριστού. 

Κυριολεκτικά φαινόταν να είναι απεσταλμένος του Χριστού για να αποδείξει ότι ήταν εφικτό να γίνει η πολιτική θεωρία της Pax Romana πράξη. Αυτή ήταν ένωση των Ορθοδόξων λαών κάτω από την εξουσία του Έλληνα- Χριστιανού μονάρχη της βασιλεύουσας, ένα αξίωμα το οποίο έθεσαν ως στόχο οι προηγούμενοι αυτοκράτορες, το επέτυχε μόνον ο Βασίλειος. 

Ήταν ο απόλυτος παντοκράτορας του στρατού, των πολιτικών και των Εκκλησιαστικών αξιωματούχων. Η εξουσία του ήταν πλαισιωμένη με Θεϊκή παντοδυναμία και ευλογία. Ενδεικτικό ήταν το θαύμα της Υπεραγίας Θεοτόκου κατά την διάρκεια των εμφυλίων πολέμων, για να προστατέψει τον νεαρό αυτοκράτορα Βασίλειο Β, κατά την επανάσταση του Βάρδα Φωκά. Πραγματικά δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει όμοιος του Βουλγαροκτόνου. 

Mε μια εντολή του Έλληνα αυτοκράτορα Ρώσοι και Σλάβοι σταμάτησαν τους εχθρούς των Ελλήνων στην Κάτω Ιταλία. Αρμένιοι πολεμούσαν στον Δούναβη και Βούλγαροι εγκαταστάθηκαν στο Βασπρακάν. Όταν βρισκόταν στην πρωτεύουσα ντυνόταν απλά. Για μια και μοναδική φορά ένας Έλληνας βασιλιάς συγκέντρωσε τόσες πολλές ικανότητες. Υπήρξε ο πιο αφοσιωμένος και φιλόπονος-φιλόπατρις ηγεμόνας. 

Ήταν ο βασιλιάς-αυτοκράτορας με την ακατάλυτη αποφασιστικότητα, την στρατηγική ετοιμότητα του Δομέστικου των σχολών και την σχολαστική ακρίβεια, του λοχία εκπαιδευτή. Ήταν πολύ γενναίος στα πεδία των μαχών, και ήταν ακαταπόνητος στις σωματικές κακουχίες. Μέχρι και προσωρινό πάπα στην Ρώμη, επέτυχε να διορίσει, με στόχο να προστατέψει το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος, από τις επερχόμενες σταυροφορίες που προετοίμαζαν οι Γερμανοί. 

Όσο ζούσε οι Γερμανοί (Φράγκοι-Νορμανδοί, Λογγοβάρδοι) και οι Σελτζούκοι, δεν τολμούσαν ούτε να αναπνεύσουν.

Έντρομοι περίμεναν να πεθάνει για να ολοκληρώσουν τα ανθελληνικά σχέδια τους. Γνώριζαν πολύ καλά ότι αν τολμούσαν να επιτεθούν στην αυτοκρατορία θα είχαν την ίδια τύχη με τους Βούλγαρους και τους Άραβες. Οι ανθέλληνες Γερμανοί επί της Βασιλείας του Βουλγαροκτόνου γνώρισαν τον απόλυτο τρόμο. Για αυτό και κατά την τέταρτη-εωσφορική Σταυροφορία, όταν κατέκτησαν την αυτοκρατορία και την πρωτεύουσα της, άνοιξαν τον τάφο του Βουλγαροκτόνου, τοποθέτησαν τον σκελετό επάνω σε ένα δέντρο και έβαλαν στο στόμα του μια φλογέρα. Ουδέποτε το έκαναν αυτό σε άλλο αυτοκράτορα. 

Τόσο μεγάλο ήταν το μίσος των Γερμανών για τον Βασίλειο, ο οποίος ελάχιστα έλειψε να ματαιώσει τα εθνοκτόνα και γενοκτονικά σχέδια τους. Είναι βέβαιον ότι σε περίπτωση που είχε παραμείνει στην ζωή ο Μέγας Βουλγαροκτόνος ότι οι Γερμανοί και οι Σελτζούκοι θα είχαν την ίδια τύχη με τους Βούλγαρους και δεν θα ήταν σε θέση να κατακτήσουν διαδοχικά την αυτοκρατορία. Κανένας άλλος βασιλιάς σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία δεν πήγε να πολεμήσει σε ηλικία 69 ετών, παρά μόνον ο Βασίλειος Β. 

Η ενέργεια αυτή μας δείχνει το πόσο επικίνδυνη ήταν η Γερμανική αυτοκρατορία και οι συν αυτώ (Σελτζούκοι). Η τύχη του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους και του έθνους κρίθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1025 μ.Χ. Ήταν η ημέρα που έφυγε από την ζωή ο κορυφαίος Έλληνας όλων των εποχών.  Δυστυχώς τον πρόλαβε ο θάνατος. Σχεδίαζε να επιτεθεί στην υπό Γερμανική κατοχή Ιταλία. Είχε ήδη στείλει στρατιωτική προπομπή με επικεφαλής τον Ορέστη. 

Ο Χριστός τον έκρινε άξιο να εκπληρώσει το θέλημα του και εκείνος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Θεανθρώπου Για μια και μοναδική φορά στην παγκόσμια εξουσία οι φτωχοί γνώρισαν την απόλυτη ευημερία-προστασία και εξισώθηκαν κοινωνικά με τους πλούσιους. Ουδείς Άγιος της Ορθοδόξου Πίστεως βοήθησε και προστάτεψε τόσους πολλούς αδύναμους-φτωχούς και κατατρεγμένους ανθρώπους με τόσο μοναδικό-εξαιρετικό τρόπο. 

Ήταν ο μοναδικός ηγεμόνας στην οικουμένη που διοίκησε χωρίς συμβούλους. Ο Έλληνας αυτοκράτορας ήταν ο μόνος στην ιστορία της ανθρωπότητας που πολέμησε στην πρώτη γραμμή του μετώπου μέχρι και τα 69 χρόνια. Ήταν αυτοδίδακτός στρατηγός καθώς σκόπιμα οι πολιτικοί αξιωματούχοι δεν του επέτρεψαν να σπουδάσει. Κατά την παιδκή του ηλικία για επτά έτη έζησε χωρίς τους γονείς του.   Αυτό έγινε με στόχο να του αφαιρέσουν τον θρόνο. O καθηγητής του Cambridge J. B. Bury αναφέρει πως ο Βασίλειος Β, ήταν ένα εξελιγμένο είδος του Αγίου Νικηφόρου Φωκά. 

Σε σχέση με τους Ηράκλειο και Αλέξανδρο ο Μέγας Βασίλειος στερήθηκε την κλασική Ελληνική παιδεία και μεγάλωσε χωρίς γονείς. Στον αντίποδα Ηράκλειος και Αλέξανδρος είχαν υψηλή μόρφωση και την υποστήριξη και την θαλπωρή των γονιών τους. Την εποχή του Αλεξάνδρου το Μακεδονικό Βασίλειο ήταν ελεύθερο-ισχυρό διοικητικά, στρατιωτικά και οικονομικά. 

Την περίοδο που ανέλαβε ο Βασίλειος το μισό Imperium Romanum ήταν κατακτημένο κατά το ήμισυ και με τρόπο που δεν έχουμε συναντήσει ξανά στην παγκόσμια ιστορία. Οι ίδιες δυσμενείς συνθήκες και παγκόσμιες πρωτοτυπίες επικρατούσαν και την εποχή του Ηρακλείου και την αυτοκρατορία των Σασσανιδών. 

Για όσους δεν γνωρίζουν ο Αλέξανδρος ήταν κατακτητής-εκπολιτιστής καθώς όπως διαβάζουμε καταλυτικό και καθοριστικό ρόλο στα επιτεύγματα του Μ. Αλεξάνδρου διαδραμάτισε ο μεγάλος σοφός από τα Στάγειρα.Στον αντίποδα ο αυτοκράτορας Ηράκλειος στην εποχή του δεν είχε διδάσκαλο αντάξιο του Αριστοτέλους, παρά την φιλομάθεια και την μεγάλη αγάπη του για τον Αριστόκλειο πολιτισμό. 

Ο Αλέξανδρος δεν ήταν γιός του Δία αλλά ήταν μαθητής του Αριστοτέλη. Η επιρροή του Αριστοτέλη στον Αλέξανδρο ήταν καταλυτική σχετικά με την θρυλική εκστρατεία του. Σοφία,  εντιμότητα  δικαιοσύνη και  επιστήμες  δίδαξε ο μεγάλος δάσκαλος στον μαθητή του.  

Ο Αριστοτέλης δίδαξε στον Αλέξανδρο όλες τις επιστήμες και τον κατέστησε πανεπιστήμονα. Μεταξύ άλλων ο μεγάλος Σοφός του δίδαξε ποίηση, Πίνδαρο και Όμηρο. Τα Ομηρικά Έπη ήταν τα αγαπημένα του νεαρού μαθητή και το αντίγραφο της «Ιλιάδας» με την ιδιόχειρη αφιέρωση του Αριστοτέλη το είχε πάντα ο Μακεδόνας Στρατηλάτης σε όλη τη διάρκεια της εκστρατείας του. 

Ο Φιλόσοφος έδωσε έμφαση στην Ηθική και την Πολιτική. Με βάση τις διδαχές του Σταγειρίτη ο Αλέξανδρος, συνοδευόταν  στην εκστρατεία του από πολλούς Φιλοσόφους, Ιστορικούς και επιστήμονες. Οι ιστορικοί αναφέρουν ότι για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία Βασιλιάς ξεκίνησε εκστρατεία έχοντας δίπλα του ιστορικούς, φυσικούς, μαθηματικούς, γιατρούς, φιλοσόφους, γεωγράφους. Πολύ σημαντικό ήταν ότι κάποιοι από τους στρατηγούς του Αλεξάνδρου ήταν και εκείνοι μαθητές του Αριστοτέλη, με αποτέλεσμα να γίνουν μέτοχοι της Αριστοτελικής και της Αριστόκλειας παιδείας. 

Ο μεγάλος Έλληνας διέδωσε παντού την Ελληνική γλώσσα, τον Ελληνικό πολιτισμό και τα ελληνικά γράμματα. Κατά την «Ελληνιστική Περίοδο», όλοι οι λαοί της Ανατολής είχαν ως επίσημη γλώσσα την Ελληνική και διδάσκονταν Αριστοκλή και Αριστοτέλη. Αρκετοί στρατηγοί και συμπολεμιστές του Αλεξάνδρου συνέγραψαν ιστορία. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν ο Καλλισθένης, ο Ολύνθιος που ήταν ανεψιός του Αριστοτέλη, ο Αριστόβουλος γεωγράφος-αρχιτέκτονας, που έγραψε επίσης την ιστορία της εκστρατείας, καθώς και ο Πτολεμαίος με τον Νέαρχο. Δυστυχώς δεν έχει κανένα από τα έργα αυτά διασωθεί. 

Οι γράφοντες είχαν την εντολή να παραδίδουν αντίγραφα τους έργου τους στον Φιλόσοφο από τα Στάγιρα. Ο Αλέξανδρος και οι στρατηγοί του, είχαν το ασύγκριτο πλεονέκτημα να διδαχτούν τον Ελληνικό πολιτισμό τον Αριστοτέλη που ήταν από τους μεγαλύτερους Σοφούς όλων των εποχών. Διαβάστε σχετικά την παραπομπή (1). Με βάση τα προαναφερόμενα ο Αλέξανδρος συνδύαζε δύο πολιτισμούς τον  Διονυσιακό και τον Αριστόκλειο. Εν τούτοις έδινε έμφαση στην Διονυσιακή κουλτούρα.   

Εν τούτοις για την προσωπική του δόξα και την διάδοση του πολιτισμού έγινε η αιτία να χαθούν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Όπως αναφέρουν οι Πατέρες της Εκκλησίας η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ως αντίγραφο της Ουράνιας Βασιλείας δεν έκανε ποτέ επεκτατικούς πολέμους. 

Το Imperium Romaunm του Βοσπόρου έκανε μόνον αμυντικούς πολέμους. Από την ημέρα που ξεκίνησα να γράφω την στήλη Γεωστρατιγικής-Ιστορίας, Ορθοδοξίας και επιβώσεως από τον υβριδικό πόλεμο (Επικρατεέιν η Απόλλυσθαι-Ισχύς Διά της Γνώσεως), έχω επισημάνει με προσωπική μου παρατήρηση πολλές φορές ότι μια στρατιωτική-πολιτική και μια κοινωνική επιτυχία για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται εις βάρος της οικονομικής ευημερίας, της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της ζωής των πολιτών η των υπηκόων. 

Oι επιτυχίες του Βασιλείου B και του Ηράκλειου σε πολιτικό-στρατιωτικό επίπεδο δεν ήταν ποτέ βασισμένες επάνω στην βαρύτατη φορολογία, την δυστυχία, την εξαθλίωση, την στέρηση της ελευθερίας, την κατάκτηση και την θανάτωση των αντιπάλων εθνών με στόχο την προσωπική τους δόξα. Ήταν καθαρά σε νόμιμη άμυνα.  

Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν μέτοχος του Διονυσιακού πολιτισμού και Μέγας εκπρόσωπος της Διονυσιακής κουλτούρας εξαιτίας της μητέρας του Μυρτάλης-Ολυμπιάδας. Αντιθέτως ο Έλληνας Ηράκλειος από την Αγιοτόκο Καππαδοκία, ήταν εκπρόσωπος του Αριστόκλειου πολιτισμού και της Ορθοδοξίας. 

Δυστυχώς οι Χριστιανοί μεταξύ άλλων αγνοούν ότι ο Μέγας Ηράκλειος έφερε πίσω το Ιερότερο σύμβολο του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό. Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν έφερε πίσω απολύτως τίποτα. Τα επιτεύγματα του Αριστόκλειου πολιτισμού και της Ορθοδοξίας είναι παγκοσμίως μοναδικά. 

Ο Μέγας Αλέξανδρος έκανε έναν επεκτατικό πόλεμο για την προσωπική του καταξίωση και την διάδοση του πολιτισμού. Στην εποχή του δεν κινδύνευε ο Ελληνισμός από τους Πέρσες με αφανισμό. Επίσης εάν ο Μακεδόνας Στρατηλάτης έχανε τους κατακτητικούς πολέμους η Ελλάδα δεν θα είχε συνέπειες. Ο Αλέξανδρος ήταν επιτιθέμενος και δεν βρισκόταν σε καθεστώς απόλυτης πίεσης. Στον Αντίποδα ο Μέγας Ηράκλειος και ο Έλληνας που αναπαύεται στο Έβδομον ήταν σε αμυντικούς πόλεμους, αντιμετώπιζαν πρωταφανείς καταστάσεις που δεν είχαν λάβει χώρα ποτέ ξανά σε παγκόσμιο επίπεδο !!! 

Οι Έλληνες Βασιλείς του μεσαίωνα (Βασίλειος Β-Ηράκλειος)  ήταν υπό καθεστώς ασφυκτικής πιέσεως καθώς βρέθηκαν στις πιο κρίσιμες ιστορικές στιγμές για την επιβίωση του Ελληνικού έθνους από καταβολής κόσμου. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού ήταν αποφασισμένοι να τελειώσουν οριστικά-αμετάκλητα τον Ελληνισμό. Αυτό είναι εμφανές με βάση τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιούργησαν την Αραβική Αυτοκρατορία. 

Εάν χανόταν οι πόλεμοι αυτοί θα είχαμε την κατάκτηση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας του Βοσπόρου και τον αφανισμό του Ελληνισμού σε όλους τους τομείς (βιολογικά-πληθυσμιακά, πολιτιστικά κλπ). Είναι εντελώς διαφορετικές οι συνθήκες που αντιμετώπισαν τους Πέρσες Ηράκλειος και Αλέξανδρος και το Μοναδικό Φαινόμενο της Ελληνικής και της Παγκόσμιας ιστορίας τους Βούλγαρους. Ήταν εντελώς διαφορετικές οι συνθήκες σε πολιτικό, στρατιωτικό, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο τις εποχές που έγιναν οι πόλεμοι ανάμεσα στον Αλέξανδρο και την δυναστεία των Αχαιμενιδών. Και τελείως διαφορετικό το καθεστώς για τον Ηράκλειο ενάντια στην δυναστεία των Σασσανιδών και του Μέγα Βασίλειου ενάντια στους Σλάβους-Κουμάνους.  

Η ΤΥΦΛΩΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ. Η Βουλγαρία ήταν Ρωμαϊκή επαρχία επί αυτοκράτορος Ιωάννη Ά Τσιμισκή. 

Κατόπιν λανθασμένης διπλωματικής κινήσεως του Αγίου-αυτοκράτορα Νικηφόρου Β’ Φωκά, με στόχο να προστατέψει την αυτοκρατορία από τους Βούλγαρους, άλλαξαν ριζικά τα γεωστρατηγικά δεδομένα στα Βόρεια σύνορα της αυτοκρατορίας. Οι Ρώσοι του Σβιατοσλάβου εισέβαλαν στα Βουλγαρικά εδάφη, στην συνέχεια αρνήθηκαν να αποχωρήσουν και έγιναν πολύ απειλητικοί προς την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Τους Ρώσους είχε καλέσει σε βοήθεια ο Άγιος-αυτοκράτορας Νικηφόρος Β Φωκάς, καθώς δεν ήταν σε θέση να διεξάγει πολέμους σε δύο μεγάλα μέτωπα παράλληλα (Ανατολή-Άραβες και Βοράς-Βούλγαροι). Εντούτοις οι Ρώσοι αθέτησαν την συμφωνία με και έγιναν κατακτητές της Βουλγαρίας.

Ο Ελληνοαρμένιος Ι. Τσιμισκής νίκησε τους Ρώσους και τους απομάκρυνε από την Βαλανική χερσόνησο. Η Βουλγαρία επί αυτοκράτορος Ιωάννη Α Κουρκουά, έγινε Ελληνική-Ρωμαϊκή επαρχία και ήταν φόρου υποτελής. Εντούτοις με το που έγινε αυτοκράτορας ο Βασίλειος επέτυχαν οι Βούλγαροι μέσα σε ελάχιστες ημέρες να “επαναστατήσουν” και να γίνουν ένα πάρα πολύ ισχυρό βασίλειο. Οι Βούλγαροι επί Βασίλειου Β, είχαν κάνει κάτι πρωτόγνωρο καθώς είχαν κατακτήσει το 80% των κάστρων της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Είχαν κόψει την Ελληνική-Ρωμαϊκή επικράτεια στα δύο. Η Θεσσαλονίκη ήταν εκείνους τους αιώνες η δεύτερη πιο σημαντική πόλη της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το νέο Βουλγαρικό βασίλειο σε σχέση με το προηγούμενο κράτος είχε ως επίκεντρο την Μακεδονία-Θεσσαλία. Η περίεργη επανάσταση ενάντια στον Βασίλειο. Τις ημέρες κατά τις οποίες έγινε η επανάσταση βρέθηκαν σε θέση να “δραπετεύσουν”, από την Βασιλεύουσα- Κωνσταντινούπολη, οι αδελφοί Κομητόπουλοι. Αυτό έγινε με την παρέμβαση της αλλοδαπής-πολιτικής αριστοκρατίας, της αυτοκρατορικής πρωτεύουσας. 

ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ. Διαχρονικά ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία επέτυχε οποιοδήποτε έθνος, το οποίο υπήρξε προηγουμένως σκλαβωμένο σε άλλο κράτος, να γίνει ένα πολύ ισχυρό βασίλειο μέσα σε ελάχιστους μήνες. Αυτό είναι τελείως αφύσικο πράγμα από κάθε άποψη. Ακόμη και εμείς οι Έλληνες, με τόσο υψηλό πολιτισμό κάναμε 400 συναπτά έτη, για να απελευθερωθούμε από τους Τούρκους και αντίστοιχα άλλα τόσα από τον Ρωμαϊκό ζυγό. 

Οι Βούλγαροι δεν είχαν τον πολιτισμό, την διοίκηση, την οργάνωση, και την ισχύ, για ένα τέτοιο επίτευγμα. Όμως το επέτυχαν με την υποστήριξη των νεοταξιτών-παγανιστών εκείνης της εποχής. Αν και οι συνθήκες σκλαβιάς των Βουλγάρων ήταν τελείως διαφορετικές από τις συνθήκες τις οποίες ήταν σκλαβωμένο το Ελληνικό έθνος, στους Ρωμαίους και στους Τούρκους όμως και πάλι δεν υπάρχει καμία λογική-τεκμηριωμένη επιστημονική εξήγηση. Οι Έλληνες ως κατακτητές απέναντι στους Βούλγαρους υπήρξαν πάρα πολύ ευγενικοί. Οι Έλληνες με τον κορυφαίο πολιτισμό στον κόσμο, τον οποίο ουδέποτε δημιούργησε είτε θα δημιουργήσει οποιοδήποτε άλλο έθνος, και εν τούτοις χρειάστηκε να περάσουν αιώνες για να είναι σε θέση να επαναστατήσουν, ενάντια στους Οθωμανούς. Φυσικά δεν ήταν μόνον ο Ελληνικός πολιτισμός αλλά και ο Χριστιανισμός ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην Ελληνική επανάσταση του 1821.

Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο από καταβολής κόσμου, ένας λαός ο οποίος είναι σκλαβωμένος, να επιτύχει μέσα σε μερικούς μήνες να επαναστατήσει και να γίνει ένα πανίσχυρο βασίλειο, παίρνοντας πίσω όχι μόνον τα δικά του εδάφη, αλλά και κατακτώντας ένα μεγάλο μέρος των εδαφών του έθνους στο οποίο προηγουμένως ήταν σκλαβωμένος. 

Είναι φανερό ότι πίσω από την “επανάσταση” ήταν η πολιτική αριστοκρατία της Πόλης, με τους νεοταξίτες-παγανιστές εκείνης της εποχής. Στο “επίτευγμα” των Βουλγάρων, συνέβαλε και ο Ελληνικός εμφύλιος, τον οποίο δημιούργησε, η πολιτική αριστοκρατία, με την εσκεμμένη και εντελώς άδικη αφαίρεση, των αξιωμάτων του Ελληνοαρμένιου στρατηγού Βάρδα Σκληρού. Οι ιστορικές αναφορές για την τύφλωση τόσο χιλιάδων Βούλγαρων ήταν κίβδηλες. 

Το γεγονός της τύφλωσης τόσων χιλιάδων αιχμαλώτων στρατιωτών δικαίως έχει αμφισβητηθεί από τους σύγχρονους ιστορικούς και όχι μόνον. Πρακτικά ήταν αδύνατη η εφαρμογή της ποινής σε έναν τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Μέρος των ιστορικών αμφιβάλει ότι παραβρέθηκαν 15000 η και περισσότεροι Βούλγαροι στρατιώτες στην μάχη του Κλειδιού. Σε ένα τόσο στενό πέρασμα πρακτικά είναι αδύνατον να συμβεί αυτό όπως αναφέρουν. 

Ένας άλλος ιστορικός απορρίπτει πλήρως αυτές τις αναφορές και υπογραμμίζει ότι είναι επινόηση από τον Ιωάννη Σκυλίτζη, Ο ιστορικός και πολιτικός αξιωματούχος, ως γνήσιος εκπρόσωπος της πολιτικής αριστοκρατίας είχε κάθε λόγο να διασκευάσει τα γεγονότα του Κλειδίου με σκοπό να εκθέσει τον Έλληνα που αναπαύεται στο Έβδομον. Είναι αρκετά πιθανό η ποινή αυτή να μην εκτελέστηκε ποτέ η να εφαρμόστηκε σε μερικές δεκάδες είστε εκατοντάδες Βούλγαρους.

Στην εποχή του Βουλγαροκτόνου οι ανώτατοι πολιτικοί αξιωματούχοι οι οποίοι ήταν και χρονογράφοι-ιστορικοί, μισούσαν θανάσιμα τον Βασίλειο Β γιατί κυβέρνησε εντελώς μόνος του το Ρωμαϊκό κράτος χωρίς συμβούλους. Διότι έθεσε όλους τους διανοούμενους-πολιτικούς στο περιθώριο, δεν  συγχώρεσαν ποτέ αυτή την επιλογή του οι Έλληνες και ξένοι διανοούμενοι μέχρι και σύγχρονη εποχή. 

Ο Χριστός τον έκρινε άξιο να εκπληρώσει το θέλημα του, και εκείνος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Θεανθρώπου, ώστε το Ελληνικό έθνος να παραμείνει στον δρόμο Θεού, Ο Ελληνισμός είχε στήριγμα έναν θεόσταλτο ευεργέτη, που ήταν ένας πραγματικός ισαπόστολος, καθώς πολεμούσε στην πρώτη γραμμή του μετώπου σε κάθε πόλεμο, έχοντας πάντοτε στο ένα χέρι του μια εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου !  Αυτό είναι μια ακόμη ιστορική απόδειξη ότι ο Χριστός επιτρέπει την νόμιμη άμυνα στους Έλληνες. 

Ο υιός του Ρωμανού και της Θεοφανούς υπήρξε  ο ακοίμητος και ακαταπόνητος φρουρός του Ελληνικού Έθνους και της Ορθόδοξου πίστεως! Ήταν Αρχάγγελος επί γης με πύρινη ρομφαία! Για αυτό και προσπαθούν να τον εξαφανίσουν από την Ελληνική ιστορία οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού, για να μην μάθουν οι νεοέλληνες τα θρυλικά του κατορθώματα. 

Ήταν ο μοναδικός ηγεμόνας στην οικουμένη που διοίκησε χωρίς συμβούλους. Ο Έλληνας αυτοκράτορας ήταν ο μόνος στην ιστορία της ανθρωπότητας που πολέμησε στην πρώτη γραμμή του μετώπου μέχρι και τα 69 χρόνια. Ήταν αυτοδίδακτός στρατηγός καθώς σκόπιμα οι πολιτικοί αξιωματούχοι δεν του επέτρεψαν να σπουδάσει. Κατά την παιδκή του ηλικία για επτά έτη έζησε χωρίς τους γονείς του.   Αυτό έγινε με στόχο να του αφαιρέσουν τον θρόνο. O καθηγητής του Cambridge J. B. Bury.αναφέρει πως ο Βασίλειος Β, ήταν ένα εξελιγμένο είδος του Αγίου Νικηφόρου Φωκά.  

Σε σχέση με τους Ηράκλειο και Αλέξανδρο ο Μέγας Βασίλειος στερήθηκε την κλασική Ελληνική παιδεία και μεγάλωσε χωρίς γονείς. Στον αντίποδα Ηράκλειος και Αλέξανδρος είχαν υψηλή μόρφωση και την υποστήριξη και την θαλπωρή των γονιών τους. Την εποχή του Αλεξάνδρου το Μακεδονικό Βασίλειο ήταν ελεύθερο-ισχυρό διοικητικά, στρατιωτικά και οικονομικά. Την περίοδο που ανέλαβε ο Βασίλειος το μισό Imperium Romanum ήταν κατακτημένο κατά το ήμισυ και με τρόπο που δεν έχουμε συναντήσει ξανά στην παγκόσμια ιστορία. Οι ίδιες δυσμενείς συνθήκες και παγκόσμιες πρωτοτυπίες επικρατούσαν και την εποχή του Ηρακλείου και την αυτοκρατορία των Σασσανιδών.  

Ο Βασίλειος εφάρμοσε με βαριά καρδιά την Ρωμαϊκή νομοθεσία. Η Βουλγαρία ήταν Ρωμαϊκή επικράτεια επί Ιωάννη Α Τσιμισκή και επαναστάτησε επί Βασίλειου Β. Παρά τις προσπάθειες να σταματήσουν οι εχθροπραξίες, τα αξιώματα και τα προνόμια που έδωσε σε κάποιους Βούλγαρους στρατηγούς για να σταματήσουν τις ανελέητες σφαγές-καταστροφές και σκλάβωμα αμάχων Ελλήνων, οι Βούλγαροι στρατηγοί εξαπατούσαν τον Έλληνα αυτοκράτορα. Για αυτό και επέστρεφαν στα πεδία των μαχών συνεχίζοντας την εγκληματική τους δράση εις βάρος του άμαχου Ελληνικού πληθυσμού. Τότε εξαναγκάστηκε συμβολικά να εφαρμόσει την Ρωμαϊκή νομοθεσία. 

Ο Μέγας Βουλγαροκτόνος ήταν και έμεινε φαινόμενο μοναδικό στην Ελληνική και την παγκόσμια ιστορία.

Η σύγκρουση των πολιτισμών ανάμεσα σε Αριστόκλειο και Διονυσιακό πολιτισμό που επιδιώκουν οι νεοταξίτες, προετοιμάζεται μεθοδικά από τους παράγοντες της Διονυσιακής κουλτούρας. Οι παγκοσμιοποιητές θηλυκοποιούν- ευνουχίζουν και διαστρέφουν την Ελληνική κοινωνία. Στα πλαίσια του Διονυσιακού πολιτισμού διαμορφώνουν μία νέα σεξουαλική “αγωγή”, η οποία εκπροσωπεί οτιδήποτε παρά φύσιν.  Δημιουργούν ένα "Ελληνικό" έθνος μεταλλαγμένο. 

To έθνος βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας του.  Διαχρονικά όλοι οι γνήσιοι Έλληνες έχουν ως πρότυπο τον Έλληνα που αναπαύεται στο Έβδομον. Οι Άγιοι, οι Σοφοί και οι Ήρωες του Ελληνισμού και της Ορθοδόξου πίστεως, είναι οι αψευδείς μάρτυρες της παρουσίας του Χριστού στην ανθρωπότητα, καθώς σύμφωνα με τον ύπατο των φιλοσόφων ο Θεός-δημιουργός ήταν και είναι αιτία μόνον για ότι καλό συμβαίνει. Η πατρίδα εiναι η μητέρα όλων μας, καθώς όλοι οι Έλληνες έχουμε ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο, με την θρησκεία, την ιστορία, τον πολιτισμό και τους προγόνους. Η Ελλάδα και το Ελληνικό έθνος διατηρούν την αξιοπρέπεια, και το μεγαλείο  ψυχής σε κάθε περίσταση, ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. 

Την σημερινή εποχή ας σταθούμε στις επάλξεις δίπλα στον Έλληνα που αναπαύεται στο Έβδομον (Κωνσταντινούπολη), στην αυτοκρατορική βίγλα, κάτω από το λάβαρο του σωτήρα ημών Ιησού Χριστού και του Βουλγαροκτόνου, του αλύγιστου στα στίφη των βαρβάρων, τον απόλυτο πολέμαρχο των ελευθέρων Ελλήνων, τον ανίκητο Ήρωα του έθνους. Αυτό επιβάλει το ιερό καθήκον, το υπέρτατο χρέος έναντι πατρίδας.

Ο Βουλγαροκτόνος στέκεται απτόητος, αγέρωχος και μας δείχνει τον δρόμο ελπίζοντας να μας οδηγήσει εκ νέου στην εθνική επιβίωση, σε μάχες σπουδαίες, έναντι του προαιώνιου εχθρού, της νεοταξικής βαρβαρότητας που διαχρονικά εκφράζει ο Διονυσιακός πολιτισμός. Η νέα τάξη πραγμάτων αποτελεί μια άσπλαχνη-πανάρχαια θεώρηση ενός άλλου πολιτισμού του Φοινικικού. 

Ο Ιουδαϊκός-Φοινικικός πολιτισμός εκφράζει την κοινωνία της ανομίας-αταξίας, της αδικίας, των ελευθέρων ηθών, της βίας, των πολέμων, της ανωμαλίας, του κέρδους και της απόλυτης κυριαρχίας στην οικονομία. Δημιουργεί τους ανθρώπους, οι οποίοι ζούνε μέσα στην ακολασία και τα πιο ταπεινά σεξουαλικά πάθη.Ένα από τα σχέδια των νοσηρών νεοταξιτών είναι ο νοητικός, ο ηθικός, ο ψυχικός και ο βιολογικός εκφυλισμός-ξεπεσμός των εθνών, ώστε οι άνθρωποι να είναι παθητικά ανδράποδα δίχως κρίση, βούληση και δύναμη αντιστάσεως. 

Οι έμποροι της "Βενετίας" και των Εθνών επιθυμούν μία άρρωστη και απολύτως διεφθαρμένη Ελληνική κοινωνία, που θα την αποτελούν αδύναμα και παθητικά ανδράποδα. Άτομα δίχως συνείδηση, αξίες-αρετές, ικανότητες, στόχους για εξέλιξη-δημιουργικότητα και ψυχικά αποθέματα. Οι νεοταξίτες έφτιαξαν μια αγέλη, από πειθήνιους σκλάβους, ώστε να είναι εύκολα χειραγωγήσιμη και απολύτως υπάκουη. Στο πλαίσιο αυτό οι παγκοσμιοποιητές θηλυκοποιούν- ευνουχίζουν και διαστρέφουν την κοινωνία διαμορφώνουν μία νέα σεξουαλική “αγωγή” στην Ελληνική επικράτεια, η οποία εκπροσωπεί οτιδήποτε παρά φύσιν. Εδώ και αιώνες και επιχειρούν να παρουσιάσουν την κάθε παρά φύσιν πράξη ως  δήθεν φυσιολογική. Δημιουργούν ένα "Ελληνικό" έθνος μεταλλαγμένο. Ένα πολυφυλετικό-πολυπολιτισμικό κράμα δίχως ίχνος αρχών. 

Ο Εφιάλτης του νεοταξικού-Διονυσιακού πολιτισμού, της παγκοσμιοποιήσεως, της παρακμής, της καταστροφής του περιβάλλοντος, της ισοπεδώσεως, έχει επιφέρει ανομία-αταξία, πνευματική σύγχυση και τον απόλυτο έλεγχο των αδύναμων με στόχο να βασιλεύσει το βδέλυγμα, ο υιός της απωλείας, ο λεγόμενος αντίχριστος. Η Ελλάδα σήμερα θυμίζει την εποχή των Κομνηνών και της Αλώσεως της αυτοκρατορίας το 1204 μ.Χ. Επίσης αποτελεί μια θλιβερή μορφή ζωής, όπως πολύ σωστά είχε αναφέρει και ο G. Ostrogorsky για το Ελληνικό βασίλειο της Νίκαιας.

Όπως τότε το ίδιο και την σύγχρονη εποχή το κράτος-έθνος βρίσκεται σε πλήρη οικονομική, εθνική, κοινωνική παρακμή- απαξίωση και απομόνωση. Η Ελλάδας εξαθλιώνεται ραγδαία, ηθικά-πνευματικά, φτωχοποιείται και εξαναγκάζεται, να καταβάλει, έναν τεράστιο φόρο υποτέλειας-ραγιαδισμού, πληρώνοντας κατασκευασμένα χρέη, σύμφωνα με τους ειδήμονες. Η πολιτική, η στρατιωτική, η οικονομική και η εθνική μας ισχύς εκμηδενίστηκαν. Η ηθική, η πνευματική, η κοινωνική, η στρατιωτική, η οικονομική κατάρρευση, οδηγούν στην εθνική παρακμή-σήψη και κατ επέκτασιν στον αφανισμό. Η νέα τάξη έχει πλέον επιβληθεί στην Ελληνική επικράτεια και βιώνουμε την εξουσία της, σε όλους τους βασικούς θεσμούς του έθνους. Ειδικά η νέα τάξη κυριάρχησε στην κλασική Ελληνική παιδεία, και στην Ορθοδοξία. 

Η παιδεία ως θεσμός έχει απωλέσει οριστικά την ιδιότητα του Ελληνικού, εθνικιστικού-παιδαγωγικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Όλες οι κοινωνικές τάξεις υποκύπτουν σταδιακά στην παγκοσμιοποίηση. Η εθνική ανεξαρτησία και η δυνατότητα των Ελλήνων να ορίζουν ανεξάρτητη εθνικιστική παιδαγωγική και Ορθόδοξη θρησκευτική πολιτική, μειώθηκε δραματικά και τείνει να εξανεμιστεί.  Οι σύγχρονοι φίλοι του δωδεκαθέου κυριαρχούν παντού, με αποτέλεσμα να ελέγχουν κάθε πτυχή της ζωής των σκλαβωμένων Ελλήνων. Η νέα τάξη ελέγχει εκτός από την Ελληνική παιδεία, την μουσική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, την λογοτεχνία, τα ΜΜΕ, την μόδα, τον αθλητισμό κλπ. Ελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι εξαιρούνται, από κάθε τομέα. 

Ομαδικά και οργανωμένα από όλους τους κλάδους επιβουλεύονται την Ορθοδοξία και προσπαθούν να αφανίσουν καθετί χριστιανικό. Προωθούν την απομάκρυνση από την Ηθική Χριστιανική ζωή. Ισοπεδώνουν τους Έλληνες και την Ορθοδοξία. Στο διάβα τους εξαφανίζουν κάθε έννοια ηθικής, και αξιοπρέπειας. Έκαναν την πλειοψηφία των πολιτών, να είναι κατώτεροι και από τα ζώα. Η νέα ηθική που επιβάλλουν οι κρατούντες έχει ένα βασικό δόγμα, την σεξουαλική λατρεία. Δεν υπάρχει κανένα όριο. Κανένας ηθικός δισταγμός.

Όποτε στηρίξαμε τις προσδοκίες μας σε ξένους και σε προφητευόμενους σωτήρες για την απελευθέρωση, είτε για την διευθέτηση εθνικών θεμάτων, έχουμε υποστεί ταπεινώσεις και εθνικές συμφορές. Διαχρονικά η ανθελληνική δύση αφαιρεί καταστρέφει πολιτικά, στρατιωτικά, και πνευματικά τον Ελληνισμό. Τότε έρχονται οι εχθροί από την Ανατολή για να ολοκληρώσουν την καταστροφή. .

Το Ελληνικό έθνος ως πολιτιστική-γεωστρατηγική οντότητα, διαχρονικά στηρίζεται στην παιδεία-πολιτισμό και την Ορθοδοξία. Ο πνευματικός βίος της Ελλάδας πρέπει να είναι προσανατολισμένος στην Ορθοδοξία, στην επιστροφή των Ελληνοχριστιανικών ηθών, στις διδασκαλίες του Αριστοκλή, με στόχο την ανάπτυξη εθνικής συνειδήσεως και στην δημιουργία  ενός αξιόμαχου Ελληνικού στρατού. Μόνο με αυτούς τους τρόπους, θα επιβιώσουμε, θα τιμήσουμε και θα δικαιώσουμε τις θυσίες των βασιλέων, των στρατηγών, των αξιωματικών των στρατιωτών, των Αγίων και των μαρτύρων. 

Υπάρχουν λαοί οι οποίοι με κλάματα, παρακάλια και βλαστήμιες, καλούν τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό να τους βοηθήσει. Όμως οι Έλληνες, μόνον με έναν τρόπο ξέρουν να καλούν τον Χριστό να τους υποστηρίξει, πολεμώντας. Όλοι οι Έλληνες εφάρμοσαν πιστά την διδαχή του στυλοβάτη του Ελληνισμού και της Ορδοδοξίας, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου : ” Κρείττων γάρ επαινετός πόλεμος, ειρήνης χωριζούσης θεού. Για αυτό πολέμησαν ανά τους αιώνες, εκατομμύρια Έλληνες ήρωες. Η χριστιανική πίστη θεωρεί τον πόλεμο και την χρήση των όπλων προς άμυνα βέβαια, ένα αναγκαίο κακό.

Διαχρονικά η Ελλάδα επιβίωσε εξαιτίας των σοφών, των αγίων, των Ηρώων και των χρηστών ηθών. Ω, παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ’, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων` νυν υπέρ πάντων αγών (Παιάνας-Αισχύλος). Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η Πατρίς (Πλάτων, Κρίτων). Ο Αριστοκλής-Πλάτωνας εiναι ο πρώτος-κορυφαίος εθνικιστής φιλόσοφος, όλων των εποχών, διότι καθόρισε το πρώτο και σπουδαιότερο πατριωτικό αξίωμα, ενώ ήταν ο μοναδικός φιλόσοφος στον κόσμο ο οποίος πήγε ενάντια, στην Φιλοσοφική και ηθική του διδασκαλία για να επιβιώσει η Ελλάδα. 

Αν είσαι ανήμπορος να κρατήσεις αναμμένες τις λαμπάδες της Πατρίδα σου, δεν είσαι συνειδητός Έλληνας, δεν είσαι Πατριώτης. Χρωστάμε σ’ όσους ήλθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί ( Κωστής Παλαμάς). Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, παρ’ την ο ίδιος αν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις. Οι πρόγονοί μας όχι μόνον δημιούργησαν αυτές τις δύο αξίες, αλλά της “πότισαν” με αίμα, όσο κανένα άλλο Έθνος στην παγκόσμια ιστορία. Η ελευθερία του ανθρώπου είναι το πιο ακριβό αγαθό, δεν δίνεται δωρεάν ούτε από τον Θεό, ούτε από τους ανθρώπους, χρειάζεται πολύς αγώνας, κόπος, αίμα για να πάρεις πίσω την ζωή σου. 

Αυτό μας το έδειξαν οι πόλεμοι των αγίων προγόνων μας, οι οποίοι πολεμούσαν, όλους εκείνους τους αιώνες για να παραμείνουν ελεύθεροι και για να έχουν την διοίκηση της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. 

Εάν η ζωή ήταν μόνον προσευχές, καθώς και υποστήριξη του Χριστού μέσω θεόσταλτων σωτήρων, τότε οι προγονοί μας, αυτοί οι τέλειοι χριστιανοί δεν θα χρειαζόταν να πολεμήσουν ποτέ κατά την μεσαιωνική εποχή. Θα έπρεπε δικαιωματικά να καθόταν όλους εκείνους τους αιώνες στα σπίτια τους-καναπέδες να περιμένουν τον αντίστοιχο Βατάτζη, τον οποίο περιμένουν αδίκως οι ραγιάδες σήμερα. Η προσμονή “θεόσταλτων σωτήρων” από τον Θεό είναι ένα από τα μεγαλύτερα δείγματα αμάθειας-παρακμής των ραγιάδων, οι οποίοι σαπισμένοι από την σεξουαλική διαφθορά αναμένουν βοήθεια από τον θεό. Σκεφτείτε τι θα γινόταν εάν οι προγονοί μας οι άγιοι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε κάθε εισβολή των αμέτρητων εχθρών μας αντί να πολεμούν να έκαναν μόνον συλλαλητήρια ; 

Θα είχε αφανιστεί η Ελλάδα πολλούς αιώνες πριν. Φανταστείτε την ώρα που εισέβαλαν οι Πέρσες, οι Αγαρηνοί, οι Γότθοι, οι Βούλγαροι, οι Ρώσοι, οι Άβαροι, oι Τούρκοι να έπαιρναν οι άγιοι πρόγονοι μας σημαίες και πανό να έκαναν συλλαλητήρια και να έλεγαν δεν πολεμάμε. Σε κάθε πρόταση παραδόσεως από τους εχθρούς, οι πρόγονοι μας απαντούσαν ΟΧΙ. Όλες τις φορές οι Έλληνες απάντησαν αρνητικά. 

Ο Χριστός βοηθά μόνον αυτούς που αγωνίζονται σκληρά, μόνον όσους πολεμούν, όσους ζούνε χωρίς σεξουαλικές ανωμαλίες. Αντιθέτως δεν βοηθά ποτέ όσους ζούνε μέσα στην σεξουαλική διαφθορά και ασπάζονται τον Διονυσιακό πολιτισμό. Επίσης ο Θεός δεν βοηθά ποτέ όσους είναι καθήμενοι σε έναν καναπέ, και περιμένουν την ελευθερία, να τους δοθεί ως “δώρο”, χωρίς να βοηθούν τον συνάνθρωπο, χωρίς να ζούνε ηθικά. 

Το πιο κλασικό παράδειγμα οι Εβραίοι οι οποίοι έκαναν σεξουαλικές ανωμαλίες, ενώ ταυτόχρονα λάτρεψαν δαίμονες. Τότε ο Θεός περίμενε να πεθάνει μέχρι και ο τελευταίος Εβραίος που είχε αμαρτήσει ενώπιον του. Μόνον τότε πήγε τους υπόλοιπους που δεν είχαν αμαρτήσει στην γη της επαγγελίας. Ο αληθινός θεός-Δημιουργός, είναι ο θεός του καλού, της δικαιοσύνης, της αγάπης, της τάξης, της ηθικής, για αυτό δεν βοήθησε ποτέ ανά τους αιώνες, τους σάπιους που ζούνε μέσα στην σεξουαλική διαφθορά, την αδικία, την ανομία, την αταξία κλπ. 

Οι πηγές ζωής του έθνους μας, ήταν και είναι η Ορθοδοξία και η αρχαία Ελληνική παιδεία. Κοιτώντας προσεκτικά μέσα από τις εθνικές συντριβές-γενοκτονίες, ο Ελληνισμός δεν θα πρέπει να στηρίζεται, να ελπίζει σε ξένες χώρες και σε ανύπαρκτους σωτήρες. Οι πηγές ζωής του έθνους μας, ήταν και είναι η Ορθοδοξία και η αρχαία Ελληνική παιδεία. Εν τούτοις διότι στην ζωή είναι όλα συνδυασμός πραγμάτων θα πρέπει οι νέοι να συνδυάσουν την Αριστόκλεια παιδεία με τον αθλητισμό και την μουσική. Επίσης ένας ακόμη σημαντικότατος λόγος που σας προτείνω την άθληση και ειδικά την καλαθοσφαίριση με προπονητές από την Ευρωλίγκα, είτε με προπονητές που έχουν διδαχτεί από τους κορυφαίους της Euroleague, είναι τα σοβαρά-θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα και η ανεξέλεγκτη βία ανάμεσα στους ανηλίκους.  .

Ιεραρχικά τα δύο κορυφαία αθλητικά γεγονότα στην Ελλάδα είναι η Ευρωλίγκα και το wrc. Δυστυχώς η κορυφαία μακράν αθλητική διοργάνωση σε Ελλάδα και Ευρώπη παραμένει ανεκμετάλλευτη από ένα μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας. 

Είναι επιτακτική ανάγκη να αλλάξει αυτό το καθεστώς και αξιοποιήσουμε στο έπακρο το μεγάλο πλεονέκτημα που μας προσφέρει η Eurolegoue. Δεν είναι τυχαία η ενασχόληση των Τουρκικών αεροπορικών γραμμών με την Ευρωλίγκα. Είναι το κορυφαίο αθλητικό-κοινωνικό γεγονός στην Ευρώπη.

Από το 2008 έκανα αναφορές ότι η Ευρωλίγκα έχει υψηλό επίπεδο και ότι δουλεύουν πολύ μεθοδικά οι ομάδες, αθλητές και οι προπονητές. Δεν είναι τυχαίο ότι η Euroleague έφτασε στο επίπεδο του NBA. Tα τελευταία χρόνια πολλοί αθλητές από την Ευρώπη-Ευρωλίγκα αγωνίζονται στο κορυφαίο Αμερικανικό πρωτάθλημα. 

Οι καλαθοσφαιριστές αυτοί συνδυάζουν υψηλή τεχνική, ευφυΐα και προσωπικότητα. Επίσης αρκετοί  προπονητές του NBA και τα επιτελεία τους παρακολουθούν συστηματικά την Euroleague και εφαρμόζουν τις προπονητικές μεθόδους των Ευρωπαίων προπονητών. Το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης βασίζεται επάνω στην υψηλή αντίληψη-στρατηγική και στην υψηλότατη τεχνική κατάρτιση. Στους τομείς αυτούς η Ευρωλίγκα είναι ανώτερη από το Αμερικανικό πρωτάθλημα. 

Για αυτό οι Αμερικανικές ομάδες αναζητούν Ευρωπαίους προπονητές για τα τεχνικά τους επιτελεία. Η νίκη της Γερμανίας και η κατάκτηση του παγκοσμίου πρωταθλήματος και η τεράστια αποτυχία της Αμερικής επιβεβαιώνουν ότι η Ευρωλίγκα είναι ισάξια του NBA. Οι Αμερικάνοι βασίζονται στην δύναμη, την ταχύτητα και στο σκοράρισμα. Όταν όμως πρέπει να παίξουν με υψηλή τεχνική, στρατηγική-τακτική και να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις οδηγούνται σττην κατάρρευση. Μέσα από τα υψηλού επιπέδου προπονητικά προγράμματα της Ευρωλίγκας ισχυροποιούνται και ολοκληρώνονται προσωπικότητες εντός και εκτός αθλητισμού και να αντέχουν σε κάθε δυσκολία και να ανταπεξέρχονται σε δύσκολες συνθήκες και στόχους. 

Εν τούτοις αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό καθώς είναι αποδεδειγμένο ότι όλα στην ζωή είναι συνδυασμός. Επί παραδείγματι για να γίνει κάποιος καλός αθλητής ποδοσφαίρου η καλαθοσφαιρίσεως χρειάζεται καλό σωματότυπο, αντίληψη, αντανακλαστικά, ψυχολογία, τεχνική και ισχυρή προσωπικότητα, Το ίδιο ισχύει σε κάθε έκφανση της ζωής.  Μόνον με την σωστή εφαρμογή του συνδυασμού τον οποίο είμαι ο μοναδικός παγκοσμίως που σας το προτείνω θα μειώσουμε αισθητά τα θανατηφόρα και σοβαρά τροχαία ατυχήματα. Σας προτείνω να αναζητήσετε σωματεία καλαθοσφαίρισης με υψηλό προπονητικό επίπεδο για τα παιδιά σας. Για να έχουν υψηλό οδηγικό-αγωνιστικό επίπεδο θα πρέπει να συνδυάσουν σωστά τα μηχανοκίνητα σπορ και την καλαθοσσφαίριση. 

ΥΨΗΛΟΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ. 

Οι βασικές πτυχές του χαρακτήρα όπως είναι το ήθος, η κοινωνική συμπεριφορά, η αντίληψη, η ικανότητα, τα συναισθήματα, η αυτοπεποίθεση, η καλοσύνη και άλλα αναπτύσσονται μέσα από την συμμετοχή στα αθλητικά δρώμενα. 

Μέσα από τον υψηλό αθλητισμό, και την αθλητική δημιουργικότητα, οι εμπλεκόμενοι θα είναι σε θέση να έρθουν αντιμέτωποι με όλες τις δυσκολίες της ζωής. Ο αθλητισμός προσφέρει τα πάντα σε έναν άνθρωπο. Αυτό διότι εξευγενίζει, ισορροπεί, καλλιεργεί, ηρεμεί, ομορφαίνει τις ανθρώπινες ψυχές, τις γεμίζει με αγάπη για τον συνάνθρωπο, την ζωή και κάθε τι ωραίο. Μέσα από την αθλητική ενασχόληση είσαι γεμάτος δημιουργικότητα και θετική ενέργεια.

Είναι απαραίτητη η άθληση σε υψηλό-σοβαρό επίπεδο διότι είναι το μόνο αντίδοτο κατά της ηθικής-πνευματικής και της οικονομικής κρίσης. Μέσα από τις τεχνικές ασκήσεις, οι συμμετέχοντες οδηγούνται μονίμως σε υψηλές ακαδημαϊκές επιτυχίες (Πανελλήνιες εξετάσεις, πτυχία ξένων γλωσσών κλπ). Αυτό διότι οι τεχνικές ασκήσεις διεγείρουν τις περιοχές του εγκεφάλου, που σχετίζονται με το διάβασμα και την συναισθηματική ανάπτυξη. Η εφαρμογή των πρότυπων προπονητικών μεθόδων, αποδεδειγμένα έχει οδηγήσει πολλoύς αθλητές σε μεγάλες ακαδημαϊκές, και όχι μόνον επιτυχίες.

Αποτελεί θέσφατο πλέον η ευεργετικότατη επίδραση της αθλητικής παιδείας, στην μάθηση και τις σχολικές επιτυχίες. Η σωστή και πρότυπη προπονητική, σε υψηλό επίπεδο αναπτύσει το ήθος, το ταλέντο, την διανοητική ικανότητα, ολοκληρώνει και ισχυροποιεί την προσωπικότητα, στον μέγιστο βαθμό. Έχουμε ισχυρούς χαρακτήρες, που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν με επιτυχία, κάθε δυσκολία εντός και εκτός αθλητισμού. Οι μέθοδοι διδασκαλίας, καλύπτουν κάθε δυνατό τρόπο μετάδοσης της αθλητικής γνώσεως. Ο υψηλός αθλητισμός συνδράμει σημαντικά στην συνέχιση του Ελληνικού πολιτισμού, μέσα από την εξειδικευμένη αθλητική εκπαίδευση. 

Μέσα από τον υψηλό αθλητισμό μηδενίζεται, είτε μετριάζεται η παραβατικότητα, ανάλογα με το επίπεδο των προπονητών, το οικογενειακό και το σχολικό περιβάλλον του κάθε παιδιού. Ποιες είναι οι συνέπειες για τα παιδιά που δεν κάνουν καθόλου αθλητισμό ; Δυστυχώς είναι καταστροφικές. Υπάρχουν τρομερές συνέπειες όχι μόνον για τα ίδια τα παιδιά, αλλά και για την κοινωνία. Αυτό διότι δημιουργούνται άτομα, τα οποία δεν είναι σε θέση να προσφέρουν και να δημιουργήσουν. Τα παιδιά αυτά αρκετές φορές, κάνουν πάρα πολύ κακές πράξεις, ενώ διακατέχονται από αισθήματα κατωτερότητας-κακοήθειας και εκδηλώνουν παραβατικές συμπεριφορές.

Καθοριστικό εμπόδιο για την εξέλιξη και την πνευματική δημιουργία όλων των παιδιών, είναι οι κακοί είτε αδιάφοροι δάσκαλοι και προπονητές. Σε προσωπικό επίπεδο είμαι από τους λίγους τυχερούς που γνώρισαν τον Ντούσαν ϊβκοβιτς την αγωνιστική σεζόν 2000-2002.  Κυριολεκτικά ήταν απίστευτα τυχεροί οι λίγοι που τον γνώρισαν στις αθλητικές ομάδες ως προπονητή. Άλλαξαν οι ζωές τους και ωφελήθηκαν στον μέγιστο βαθμό,  όπως ορθά επισήμανε ο καλοθοσφαιριστής Θεόδωρος Παπαλουκάς. Όσοι θήτευσαν δίπλα στον σοφό της καλαθοσφαίρισης, έγιναν τρομερά δημιουργικοί-εξελίξιμοι και ξεχωριστοί άνθρωποι. 

Ανέπτυξε τις ικανότητες του κάθε αθλητή και συνεργάτη-στελέχους στον μέγιστο βαθμό με μοναδικές προπονητικές μεθόδους και φιλοσοφία. Ήταν ένα πανεπιστήμιο της ζωής όπως δήλωσε και ο Δημήτρης Ιτούδης. 

Ο αθλητισμός αποτελεί διαχρονικά την πιο σημαντική- δημιουργική ασχολία μικρών και μεγάλων. Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα η σημασία του είναι μεγάλη, καθώς στοχεύει στην σωματική και την ηθική-πνευματική και την ψυχική εξέλιξη  των νέων παιδιών.

Τα ομαδικά αθλήματα συμβάλλουν στην κοινωνικοποίηση των νέων καθώς επικρατεί ένα κλίμα ομαδικότητας, συνεργασίας και ευγενούς άμιλλας. Αυτό σημαίνει ότι τα οφέλη που προκύπτουν από την άθληση είναι πολύπλευρα. Τα ομαδικά αθλήματα συμβάλλουν στη σωματική και στην ψυχική ευεξία. Ο άνθρωπος που αθλείται αποκτά υγεία, ζωντάνια και ενεργητικότητα.

Τονώνεται η αυτοπεποίθησή του, αποκτά θετική εικόνα και υιοθετεί μια αισιόδοξη στάση ζωής. Για αυτό είναι σε θέση να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις απαιτήσεις της καθημερινότητας και να αντιμετωπίσει με ψυχικό σθένος τις δυσκολίες που προκύπτουν. Παράλληλα με την ψυχική αυτή ανάταση συντελείται και η αναζωογόνηση του πνεύματος. Ικανότητες όπως η αντίληψη, η προσοχή, η αυτοσυγκέντρωση και η μνήμη καλλιεργούνται με τον αθλητισμό. 

Για την επίτευξη του στόχου σε ένα άθλημα είναι απαραίτητη η εγρήγορση του σώματος και του πνεύματος. Ο αθλητισμός μας προσφέρει τον έλεγχο και την πειθαρχία. Ο νέος που αγωνίζεται ατομικά ή ομαδικά μαθαίνει να είναι συνεπής, εργατικός, επίμονος και υπομονετικός. Αυτά αναφέρουν μεταξύ πολλών άλλων οι ειδήμονες. 

Η πειθαρχία στους κανόνες και ο σεβασμός των συναθλητών είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την εύρυθμη λειτουργία της ομάδας. Με την απόκτηση αυτών των αρετών μετριάζεται ο εγωισμός και ο ατομισμός και ο νέος αντιλαμβάνεται την αξία της αλληλεγγύης και της κοινωνικότητας. Σε μια ομάδα οι αθλητές μαθαίνουν να συνεργάζονται, να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και να ανταμείβονται για αυτό και να είναι υπομονετικοί. Όταν υπάρχει ανάγκη, θυσιάζονται και κάνουν το καλύτερο δυνατό για την ομάδα τους.

Μαθαίνουν όσοι ασχολούνται με τα ομαδικά αγωνίσματα να αντιμετωπίζουν την απογοήτευση ενός τραυματισμού και μιας ήττας, καθώς και τις διάφορες μεταξύ προσπάθειας και ικανότητας. Αναπτύσσεται η αυτοπειθαρχία και η ανάγκη για καλή προετοιμασία, καθώς βλέπουν την διαφορά στην απόδοσή τους. Μαθαίνουν από τα λάθη τους και δέχονται πιο εύκολα την εποικοδομητική κριτική ως εργαλείο προόδου. Για όλους αυτούς τους λόγους ο αθλητισμός αποτελεί μια διαχρονική αξία.

Σε κάθε υγιή έκφανσή του προβάλλει τις αξίες τις ζωής, διαπαιδαγωγεί, ολοκληρώνει και προάγει τον άνθρωπο και τις κοινωνίες. Είναι απαραίτητο οι νέοι να ασχολούνται με τον αθλητισμό. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν όλοι ότι η σαγηνευτική εικόνα της τηλεόρασης, ο μαγικός κόσμος του διαδικτύου και τα εθιστικά παιχνίδια δεν είναι η πραγματική ζωή.

Η αληθινή ζωή, η ουσιαστική επικοινωνία, οι φίλοι, οι ανθρώπινες σχέσεις, τα συναισθήματα είναι μέσα στις αθλητικές κοινωνίες. Ο αθλητισμός αποτελεί μια σημαντική πτυχή στην ζωή πολλών ανθρώπων. Όταν αθλείσαι ξεχνιέσαι από τα προβλήματα της καθημερινότητας, το άγχος και την πίεση που προκαλείται συστηματικά. Γενικότερα ο αθλητισμός είναι μέσο απόδρασης από επιβαρυντικές καταστάσεις και πολλά αρνητικά πράγματα. Μέσα από τον αθλητισμό καλλιεργείς σώμα -πνεύμα και ψυχή. 

Οι θέσεις του Αριστοκλή, για τη φυσική αγωγή και τον ρόλο της που διαδραμάτισε στην αρχαία Αθήνα, είναι πολύ αξιόλογες, και διαχρονικές. Για αυτό ακόμη και σήμερα μας προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια, ώστε να αντιληφθούμε την σχέση μεταξύ του σώματος και του πνεύματος.

Ο Πλάτωνας-Αριστοκλής, όπως και οι Πυθαγόρειοι δίδασκαν ότι η ψυχή του ανθρώπου ανήκει στον θεϊκό και αιώνιο κόσμο, από όπου και προήλθε, σε αντίθεση με το φυσικό σώμα, που ανήκει στην φθαρτή γη. Ο ύπατος των Φιλοσόφων κάνει τον ουσιαστικό διαχωρισμό μεταξύ πνεύματος και φθαρτής ύλης, χωρίς όμως να απαξιώνει το σώμα στο οποίο δίνει μεγάλη σημασία και πιστεύει ότι από μικρή ηλικία θα πρέπει να καλλιεργείται και να συμβαδίζει με την πνευματική ανάπτυξη των παιδιών. Είναι πολύ σημαντικό να συμβαδίζει η πνευματική με την σωματική καλλιέργεια και μέσα από τη σωστή διαπαιδαγώγηση και των δύο επιπέδων να φτάνει ο πολίτης στην κατάκτηση του καλού και αγαθού. Ο ανώτατος όμως σκοπός της παιδείας είναι να καταστήσει τον άνθρωπο έτοιμο να συμμετέχει στα κοινά και να μπορεί να εξουσιάζει τον εαυτό του και τους άλλους, πάντοτε με άξονα την δικαιοσύνη.

Δύο είναι οι τρόποι για την επίτευξη της γενικότερης αγωγής. Η καλλιέργεια του σώματος μέσω της γυμναστικής και η καλλιέργεια της ψυχής μέσω της μουσικής. Με τον όρο μουσική ο Πλάτωνας δεν εννοεί απλά την εκμάθηση κάποιου μουσικού οργάνου αλλά και την Γεωμετρία, την Φιλοσοφία και την μουσική. Ως γυμναστική μας διδάσκει την αρμονική ανάπτυξη του σώματος, καθώς και της κινητικής πείρας, οι οποίες είναι απαραίτητες, για να μπορεί ο πολίτης να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις και τις αντιξοότητες της ζωής. 

Στην μουσική-γεωμετρία δίνει προτεραιότητα εφόσον ως επιστήμες ασχολούνται με τα ανώτερα ηθικά-πνευματικά ψυχικά ανθρώπινα στοιχεία. Η φυσική αγωγή είναι απαραίτητη για την βελτίωση της υγείας και την επίτευξη της ψυχικής-πνευματικής αρμονίας. Η καλλιέργεια και η υγεία του πνεύματος είναι ο κύριος στόχος κάθε Έλληνα χωρίς να παραμελεί το σώμα. Δεν γίνεται ένα υγιές πνεύμα να κατοικεί σε ένα αδύνατο-άρρωστο σώμα.  Απαραίτητη ήταν η άσκηση και εκγύμναση του σώματος, ώστε να επιτευχθεί το Μηδέν Άγαν-Μέτρον Άριστον.

Η έλλειψη παιδείας-αγωγής οδηγεί στην απάθεια, στην αδιαφορία και στην κατάρρευση-παρακμή. Αυτά είναι από τα πιο επικίνδυνα συμπτώματα μιας κοινωνίας σε αποσύνθεση. Οι κάτοικοι είναι προκλητικά-τραγικά απαθείς-αδιάφοροι απέναντι στους εμπρησμούς, την βία, την αδικία, τα τροχαία ατυχήματα και τις εθνοκτόνες συνέπειες που προέρχονται από τα προαναφερόμενα. Aυτό συμβαίνει διότι αρκετοί δεν έχουν παιδεία και θεωρούν ότι τα προβλήματα αφορούν όλους τους άλλους, εκτός από τους ίδιους. Όταν διαπιστώσουν ότι αυτές oi κοινωνικές-εθνικές μάστιγες, ήταν και είναι υπόθεση όλων μας τότε είναι πολύ αργά, καθώς έχουν ήδη υποστεί οι ίδιοι είτε κάποια από τα συγγενικά, η φιλικά τους πρόσωπα θανάτους, οι απώλειες εξαιτίας του υβριδικού πολέμου. 

Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος γεωστρατηγικός-γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytinenepress.Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197.

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς την έγκριση του του Mytilenepress και της στήλης. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση του 50% των εργασιών Απαραίτητη προυπόθεση για την αναδημοσίευση είναι η προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο Mytilenepress.

Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους.  Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν. Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους να πιστεύουν όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.

Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν οπαδοί του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.

 (1) Ο Jonh-Bangell Bury( Ιστορία της "Bυζαντινής" αυτοκρατορίας του Cambridge), αναφέρει ότι ο Βασίλειος Β ήταν ένας πολεμιστής-νομοθέτης, ο οποίος δεν συμπαθούσε την παιδεία και τις τέχνες. Σύμφωνα με τον Άγγλο ιστορικό ήταν ένας άξεστος και αυταρχικός άνθρωπος, και αδύναμος να απαρνηθεί την στρατιωτική του ιδιότητα. Για αυτό τον χαρακτηρίζει ως ένα είδος Pallida Mors Saracenorum σε εξελιγμένη μορφή και με υψηλότερο τίτλο. 

Την ίδια άποψη εκφράζει και ο Γερμανός Κάρλ Κρουμπάχερ, ότι Βασίλειος ήταν τραχύς στρατιώτης πλήρης ενεργητικότητας και δυνάμεως, αλλά δεν αγαπούσε την παιδεία. Ό Schlumberger γράφει ότι ο Βασιλέας με την "σκληρή" καρδιά, έδειξε την συμπόνοια στους κατακτημένους Βουλγάρους και Αρμένιους. Για αυτό υπάρχει πολύ σοβαρό ενδεχόμενο οι ιστορικοί του μεσαίωνα, να αλλοίωσαν πραγματικά στοιχεία σχετικά με την τύφλωση των 15000 Βούλγαρων. Ο αριθμός αυτός είναι εντελώς παράλογος-εξωπραγματικός και σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με ανάλογες ποινές που επέβαλε ο αυτοκράτορας. 

Ενδεικτικό είναι ότι κατά την πρώτη εκστρατεία του Βασίλειου στην Συρία έχουμε ήδη πολλές ιστορικές ανακρίβειες και μια ποινή από τον Αύγουστο εντελώς δυσανάλογη σε σχέση με αυτή που υποτίθεται ότι επέβαλε σε 15000 Βούλγαρους. 

Με βάση την συγκεκριμένη διαταγή είναι αρκετά πιθανό να έκανε κάτι αντίστοιχο και στο Κλειδί, δίνοντας διαταγή για την τύφλωση μερικών δεκάδων-εκατοντάδων Βούλγαρων. Βίαιες αντιδράσεις του Έλληνα ηγεμόνα είχαμε και σε "άγνωστες" περιπτώσεις για τους περισσότερους. 

Για την ήττα στις Πύλες του Τραϊαννού ευθύνεται ο στρατηγός Κοντοστέφανος, ο οποίος μισούσε τον Μελισσηνό. Ο Κοντοστέφανος ενημέρωσε ψευδώς τον Βασιλιά, ότι ο Μελισσηνός εγκατέλειψε την θέση του, και  κινείται να καταλάβει την Βασιλεύουσα. Ο Βασίλειος τον πίστεψε και ενώ κέρδιζαν τα Ελληνικά-Ρωμαϊκά στρατεύματα την μάχη, μετά την άτακτη υποχώρηση και την επιστροφή για την Πόλη, η νίκη μετατράπηκε σε σημαντική ήττα. 

Ο Βασίλειος κάλεσε τον Κοντοστέφανο να παρουσιαστεί μπροστά του, στην αίθουσα του Θρόνου. Εν τούτοις ο στρατηγός Κοντοστέφανος συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι έπραξε ορθώς. Τότε έξαλλος ο αυτοκράτορας κατέβηκε από τον θρόνο και άρχισε του ξεριζώνει τα μαλλιά και τα γένια. Επίσης ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δοσίθεος στο έργο του 'Ιστορία των εν Ίεροσολΰμοις πατριαρχευσάντων», αναφέρει ότι ο Βουλγαροκτόνος χαστούκισε τον Πατριάρχη Σέργιο, καθώς μια φορά του είχε απαγορεύσει να Εκκλησιαστεί. 

Διότι η διαμάχη μεταξύ Βασίλειου και Εκκλησίας δεν είχε προηγούμενο, μετά από την κατάσχεση όλοκληρης της Εκκλησιαστικής περιουσίας από τον Βουλγαροκτόνο, είναι πιθανόν να υπερβάλει ο Πατριάρχης Δοσίθεος. Το ίδιο ισχύει και για τον Ιερομόναχο Ζαχαρία, για τον οποίο αναφέρεται ότι ο Βασίλειος έδωσε εντολή να του κόψουν την γλώσσα, γιατί είπε ότι οι Αρμένιοι είναι πολύ γενναίοι πολεμιστές και να μην πολεμήσει. Οταν το 992 ο Κουροπαλάτης Δαυίδ δολοφονήθηκε άφησε κληρονόμο της Μεγάλης 'Αρμενίας τον Βουλγαροκτόνο. 

Ομως οι Αρμένιοι αριστοκράτες προέβαλαν αντίσταση. Για αυτό Βασίλειος τιμώρησε παραδειγματικά τον αρχιεπίσκοπο Ίλαρίωνα και τους Αρμένιους αξιωματούχους πού είχαν λάβει μέρος στο φόνο του Δαυίδ. 

Οι υπεύθυνοι θανατώθηκαν δια θαλάσσιου πνιγμού. Πραγματικά είναι αμφίβολο εάν έλαβαν χώρα τα περιστατικά αυτά. Ακόμη και ο ύπατος των προδοτών του έθνους, ο λόγιος και πολιτικός αξιωματούχος Ψελλός αναφέρει ρητά ότι ο Βουλγαροκτόνος ανεχόταν κάθε είδους προσβολή από το στράτευμα, καθώς καθυστερούσε την έναρξη των μαχών για να μελετήσει καλύτερα τα εχθρικά στρατεύματα. 

Οι προσβολές που δεχόταν ήταν βαρύτατες. Πως ήταν δυνατόν για κάτι τόσο ασήμαντο να διατάξει να κόψουν την γλώσσα του Ιερομόναχου ;

Στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου που υφίσταται εδώ και αιώνες το έθνος μας, ο ιστορικός Paul Stephenson έγραψε ένα ακόμη πολύ επικίνδυνο βιβλίο ως “historian profesor”, και ξεπέρασε σε ανθελληνικά αισθήματα ακόμη και τους Γίββων-Φαλμεράυερ !!!

Δυστυχώς το βιβλίο έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί και στην Ελλάδα. Το κατάπτυστο βιβλίο με τίτλο “the legend of Basil bulgar-slayer”, αποτελεί την μεγαλύτερη προσβολή,όλων των εποχών εις βάρος του Ελληνικού έθνους. Στο βιβλίο αυτό ο “φωτισμένος”-νεοταξίτης καθηγητής, αναφέρει ότι ο Βουλγαροκτόνος δεν "υπήρξε" ποτέ μεγάλος Βασιλιάς, και δεν κατέκτησε ποτέ την Βουλγαρία. Όλα αυτά ισχυρίζεται ο Stephenson ότι τα σκέφτηκαν μετέπειτα οι Κομνηνοί για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν ότι “έχαναν” τον έλεγχο στα Βαλκάνια. Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι οι Κομνηνοί βρέθηκαν στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως με την υποστήριξη της Ελληνικής στρατιωτικής αριστοκρατίας από την Μικρά Ασία.

Για αυτό η δυναστεία τω Κομνηνών επιθυμούσε να “καλύψει”την επανάσταση” των προγόνων τους εναντίον του Βασίλειου Β. Για αυτούς τους λόγους έφτιαξαν τον “θρύλο” του Βουλγαροκτόνου για να “αποκρύψουν” της επαναστατικές τους δραστηριότητες. Ως Έλληνας Χριστιανός μέσα από τις προσωπικές μου ιστορικές παρατηρήσεις επιθυμώ να δώσω τις απαντήσεις μου, στον μέγιστο ανθέλληνα Paul Stephenson. Τέτοιες είδους ανθελληνικές ανοησίες- ασυναρτησίες, δεν έγραψαν ούτε δύο από τους μεγαλύτερους κλασικούς ανθέλληνες ιστορικούς ο Έντουαρντ Γκίμπον, και ο Φαλμεράυερ. Το σκεπτικό του Paul Stephenson είναι εντελώς διάτρητο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ένα ακόμη ανθελληνικό κατασκεύασμα των ανθρώπων της νέας τάξης πραγμάτων. Το Ελληνικό Imperium Romanum με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη μέχρι και σήμερα είναι το μοναδικό κρατικό μόρφωμα στον κόσμο, πού δέχτηκε επί αιώνες αμέτρηττες επιθέσεις, από τόσους πολλούς διαφορετικούς λαούς. Ο Βασίλειος πρiν να κινηθεί ενάντια στους Γερμανούς, ήταν επιτακτική ανάγκη να τελειώσει τους αμυντικούς πολέμους, με τους Βούλγαρους και τους Άραβες. Ήταν αδύνατον να πολεμά σε τρία μέτωπα παράλληλα, καθώς πολεμούσε ήδη σε δύο. 

ΟΙ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΙΒΕΝΣΟΝ. 

Όταν ανέβηκε o Αλέξιος Α Κομνηνός στον Ρωμαϊκό θρόνο το 1081 μ.Χ. 56 χρόνια μετά τον θάνατο του Βασίλειου Β,  σημαίνει ότι υπήρχαν ακόμη Βούλγαροι που ήταν εν ζωή και ότι την εποχή του Βασίλειου του Β, ήταν νέοι, είτε ήταν μικρά παιδιά. Από την στιγμή λοιπόν που όλες οι ενέργειες του Βουλγαροκτόνου ήταν “κατασκευασμένες” από τους Κομνηνούς, οι Βούλγαροι θα γινόταν ακόμη ποιο επιθετικοί εναντίον των Ελλήνων. Όλα αυτά διότι η εν ζωή Βούλγαροι, θα ενημέρωναν τους νεότερους ότι δεν τους κέρδισε ποτέ ο Βασίλειος Β, καθώς δεν “έγιναν” ποτέ πόλεμοι. 

Μετά από αυτό το αποτέλεσμα θα ήταν να συνεχίζονται με πολύ μεγαλύτερη ένταση οι φοβερές επιθέσεις ενάντια στους Έλληνες. Είναι ιστορικά βέβαιον ότι εξαιτίας του “μύθου” που “έφτιαξαν” οι Κομνηνοί για τον Βασίλειο, οι Βούγλαροι θα ήταν ακόμη πιο επιθετικοί εναντίων των Ελλήνων. Εν τούτοις είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι Βούλγαροι δεν μας επιτέθηκαν καθόλου την εποχή των Κομνηνών. Οι Βούλγαροι έπαθαν μια τρομερή συντριβή από τον Βασίλειο για αυτό μας επιτέθηκαν ξανά στους Βαλκανικούς πολέμους. Σχεδόν 900 χρόνια μετά τον θάνατο του Βασίλειου !!! Η μικρής κλίμακας πόλεμοι -αψιμαχίες σχεδόν δύο αιώνες μετά τον θάνατο του Έλληνα που αναπαύεται στο Έβδομον ανάμεσα στο Ρωμαϊκό κράτος και τους Βούλγαρους είναι άνευ σημασίας. 

Πως λοιπόν σταμάτησε η επί τόσων αιώνων επιθετικότητα των Βούλγαρων-Κουμάνων ενάντια στην Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ; Επί αιώνες οι Βούλγαροι ήταν ένας από τους λαούς, που πολεμούσε και κατέστρεφε το Ελληνικό-Ρωμαϊκό Κράτος κατά την μεσαιωνική εποχή. Δεν σταματούσαν επ ουδενί τις σφαγές, τις κλοπές, τους εμπρησμούς, τους βιασμούς, το σκλάβωμα γυναικών, εις βάρος των Ελλήνων. Πως διέκοψαν όλες τις εχθροπραξίες την εποχή του Βασίλειου  Β ; 

Ενδεικτικό τις καταστάσεως που επικρατούσε ήταν ότι για κάποιο διάστημα η Ελληνική-Ρωμαϊκή-αυτοκρατορία πλήρωνε φόρο υποτέλειας στους Βούλγαρους, για να σταματήσουν τις επιδρομές και τους πολέμους. Τον φόρο πλήρωναν οι πρόγονοι μας διότι οι εχθροί ήταν αμέτρητοι, και πολλά τα πολεμικά μέτωπα, για αυτό δεν σε θέση να αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα όλους τους εχθρούς.Την εποχή που ήταν Βασιλιάς ο Άγιος Νικηφόρος Β Φωκάς, οι Βούλγαρο το Τουρκικό αυτό παρακλάδι είχε το θράσος να στείλει πρεσβευτές στον Άγιο. 

Οι Βούλγαροι πρεσβευτές απαίτησαν να πληρώσει ο Νικηφόρος Φωκάς φόρο υποτέλειας που είχε συμφωνηθεί από προηγούμενο αυτοκράτορα με τους Βούλγαρους. Ο Έλληνας Αυτοκράτορας διέταξε να μαστιγωθούν οι Βούλγαροι πρεσβευτές, χωρίς, να καταδεχτεί να τους δώσει απάντηση. Εύλογα-δίκαια,και λογικά προκύπτουν τα ερωτήματα. Πως σταμάτησαν οι Βούλγαροι από την εποχή του Βασίλειου Β μέχρι τους Βαλκανικούς πολέμους να κάνουν φονικούς πολέμους, και τρομερές επιδρομές εις βάρος των Ελλήνων ; Ακόμη πως δεν απαιτούσαν φόρο υποτέλειας από τους Έλληνες-Ρωμαίους ; 

Επίσης δεν μας εξηγεί ο Paul Stephenson γιατί οι Βούλγαροι άφησαν την Θεσσαλία και την Μακεδονία, τις οποίες είχαν κατακτήσει στα πρώτα χρόνια της εξουσίας του Βασίλειου ; Ακόμη πως γνώριζαν οι σημερινοί Βούλγαροι ιστορικοί και οι Έλληνες για πολέμους που δεν έγιναν ποτέ; Για το Βουλγαρικό έθνος ο Σαμουήλ είναι ο κορυφαίος εθνικός ήρωας. Μάλιστα το 1965 μ.Χ. ο Έλληνας Νικόλαος Μουτσόπουλος ανακάλυψε τα οστά του Σαμουήλ, στον Ναό του Αγίου Αχιλλείου στην Μικρή Πρέσπα. Τα οστά του Αγίου Αχιλλείου τα είχε πάρει ο ίδιος ο Σαμουήλ από την Λάρισα, όταν κατέκτησε την πόλη και οδήγησε σκλάβους στις εσχατιές της Βουλγαρίας, όλους τους Έλληνες κατοίκους της πόλης.

Προς τιμήν του Αγίου Αχιλλείου ο Βούλγαρος Σαμουήλ, έχτισε τον ναό στην Μικρή Πρέσπα, όπου τοποθέτησε και τα οστά του Αγίου Αχιλλείου. Ο Άγιος ήταν επίσκοπος και μέλος της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου του 325 μ.Χ., όταν ήταν αυτοκράτορας Μέγιστος των εθνικών μας Ευργετών και Ισαπόστολος Κωνσταντίνος. Στον ναό του Αγίου Αχιλλείου, έθαψαν και τον Βούλγαρο Σαμουήλ. Επάνω στο ένδυμα του Σαμουήλ υπήρχε κεντημένος ο θυρεός του οίκου των “Κομιτόπουλων” οι δύο παπαγάλοι. 

Η οικοδόμηση του Ναού αυτού γίνεται σε κοντινή απόσταση από το κτίσμα που αποτελούσε τα ανάκτορα του Σαμουήλ. Εδώ και καιρό οι Βούλγαροι ζητούν πίσω τα οστά του Σαμουήλ από την Ελλάδα. Αυτό γιατί ο Βούλγαρος Σαμουήλ είναι ο εθνικός τους ήρωας, διότι πολέμησε ενάντια στον κορυφαίο Έλληνα αυτοκράτορα όλων των εποχών. Οι Βούλγαροι ακόμη και όταν είχαν κομμουνιστικά καθεστώτα, προώθησαν στα Βουλγαρικά σχολεία, τους πολέμους του Σαμουήλ, με τον Ιερό Βασίλειο Β, και τους ανέφεραν στα σχολικά τους βιβλία. Επίσης έβγαλαν ως κράτος και σχετικά γραμματόσημα. 

Η Β ΦΑΣΗ ΑΒΑΒΙΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ. 

Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ανώτατος δικαστικός ομιλεί περί Έθνους και Μακεδονικού ζητήματος σε μια εποχή που κυριαρχεί ο Διονυσιακός πολιτισμός και ο ανθελληνισμός. 

Είναι ο μοναδικός που πρότεινε τον καλύτερο τρόπο επιλύσεως αυτού του εθνικού προβλήματος. O Xρήστος Σαρτζετάκης ήταν ανακριτής στην υπόθεση δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη και παρά τις πιέσεις έκανε στο ακέραιο το καθήκον του. Επίσης επί κυβερνήσεως των συνταγματαρχών του αφαιρέθηκε το αξίωμα του δικαστικού, συνελήφθη και βασανίστηκε. Ανέκαθεν ήταν δημοκρατικών αρχών. Δείτε τι αναφέρει περί Έθνους-Παιδείας και για το Μακεδονικό πρόβλημα :  

"Θέτοντας αυτό το ερώτημα πέφτετε στην καλά στημένη παγίδα των επιβούλων, οι οποίοι θέλουν να αποπνίξουν τα φιλοπάτρια αισθήματα του ελληνικού λαού. 

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τι είναι εθνικισμός; Ο εθνικισμός προέρχεται από τη λέξη έθνος. Ο εθνικισμός είναι κάτι το βαθιά ανθρώπινο, είναι κάτι το κατεξοχήν δημοκρατικό, θεωρείται κάτι το ιερό. Είναι κάτι το βαθιά ανθρώπινο γιατί ανταποκρίνεται σε μια φυσική πραγματικότητα την οποία έχει διαπιστώσει η επιστήμη της γενετικής. Σήμερα, με αυστηρές επιστημονικές μεθόδους είναι δυνατόν να διαπιστωθεί για τον καθένα μας σε ποια φυλετική ομάδα ανήκει. 

Έχουν γίνει έρευνες σε πανεπιστήμια οι οποίες καταδεικνύουν ακριβώς ότι οι Ελληνες, εμείς οι κάτοικοι της σημερινής Ελλάδας, δεν έχουμε γενετική σχέση με τους γείτονές μας, ότι αποτελούμε δηλαδή έναν ιδιόμορφο τύπο. Αφού, λοιπόν, δεν έχουμε σχέση από τους γείτονες, δεν σημαίνει ότι πέσαμε από τους ουρανούς, αλλά ότι έχουμε άμεση σχέση με τους προγόνους μας. Δεν συμφωνώ καθόλου με την θεωρία ότι ο πολιτισμός καθορίζει το έθνος. Αυτή είναι μια σταλινική-λενινιστική θεωρία που υπηρετεί πολιτικούς σκοπούς. Αυτή η θεωρία γίνεται κατά διαστροφή ενός χωρίου του Πανηγυρικού του Ισοκράτους." Για όσους δεν γνωρίζουν ο πρόεδρος Χρήστος Σαρτζετάκης χαίρει παγκοσμίου εκτιμήσεως και έγινε ταινία σχετικά με την δικαστική του εντιμότητα και τις δημοκρατικές του αρχές. (1)     

Με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του πρώην Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Χρήστου Σαρτζετάκη ο Κώστας Γαβράς, μίλησε για τον συγκεκριμένο ρόλο στη διάσημη ταινία του «Ζ». Στην ταινία σας το «Ζ» δίνετε μεγαλύτερη έμφαση στον ρόλο του δικαστικού λειτουργού στην υπόθεση Λαμπράκη. Ακολουθείτε το βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού ή θέλετε να περάσετε ένα πιο έντονο μήνυμα αντίστασης μέσα από τους θεσμούς;

Κατά κάποιο τρόπο, ως αρχή, το σενάριο ακολουθεί το βιβλίο του Βασίλη, που είναι καταπληκτικό. Ωστόσο, για να διασταυρώσω τα γεγονότα, έψαξα και βρήκα εδώ σε μια βιβλιοθήκη που ανήκει σε πανεπιστήμιο ελληνικές εφημερίδες εκείνης της εποχής. 

Μπόρεσα έτσι να διαβάσω τις καθημερινές αναφορές του Τύπου στην υπόθεση. Κυρίως, με ενδιέφερε η θέση που έπαιρνε ο συγκεκριμένος δικαστής εκείνη την εποχή. Και βεβαιώθηκαν όλα που είπε ο Βασιλικός και βρήκα και μερικές βεβαιώσεις για εκείνον που με ενδιέφερε εμένα στην υπόθεση, γιατί το θέμα δεν ήταν η καταδίκη των στρατιωτικών, αλλά πώς σε μια τόσο ιδιαίτερη εποχή και πολύ αρνητική, ένας δικαστής κάνει αντίσταση εναντίον όλων. Γιατί είναι ένας δημοκράτης και μία δημοκρατία που βασίζεται μόνο, ουσιαστικά, πάνω στη δικαιοσύνη. Αν δεν υπάρχει δικαιοσύνη δεν υπάρχει δημοκρατία. Αυτή ήταν η θέση του δικαστή.

Εκ των υστέρων θεωρείτε ότι ήταν η ιδιαίτερη προσωπικότητα του Σαρτζετάκη ή απλώς ήταν ο αδεκαστος δικαστικός λειτουργός που βρέθηκε εκεί και έκανε το υπηρεσιακό του καθήκον;

Είναι πολλοί οι δικαστές και δε νομίζω ότι κάνουν όλοι το καθήκον τους. Εκείνος είχε μια φιλοσοφία. Από τη στιγμή που σπούδασε το νόμο και επέλεξε να τον υπηρετεί μέσα από το δικαστικό σώμα κατάλαβε ότι ο ρόλος του μέσα στην κοινωνία ήταν να επιβάλει το νόμο. Και μπορεί να το καταλάβει εντελώς ένας πολίτης αυτό, αν διαβάσει τα δυο βιβλία που έχει γράψει, που είναι καταπληκτικά, παρόλο που είναι γραμμένα στην καθαρεύουσα.

Γιατί επιλέξατε τον Ζαν-Λουί Τρεντινιάν και όχι τον Μοντάν που υποδύεται τον Λαμπράκη και πώς βίωσε τον ρόλο. Του έδωσε παραπάνω συμβολικό κύρος στα μάτια της κοινής γνώμης;

Όχι. Ήταν η ηλικία του κυρίως και η ηλικία του Μοντάν. Η ηλικία του Μοντάν ήταν πολύ πιο κοντά στον Λαμπράκη παρά στον δικαστή. Ο Μοντάν ήταν πολύ θεαματικός (υπερβολικά εντυπωσιακός) σαν δικαστής. Εγώ ήθελα έναν ηθοποιό λιγότερο προβεβλημένο. που δεν είχε αυτή τη δύναμη που είχε ο Μοντάν εκείνη την εποχή. Ο Τρεντινιάν, που ήταν και φίλος μου, μου φάνηκε πιο καλός απ’ όλους για να αναλάβει τον ρόλο. Και να σας πω κι ένα ανέκδοτο. Όταν εξελέγη πρόεδρος ο Χρήστος Σαρτζετάκης στην Αθήνα, έλαβα ένα μήνυμα από την Αμερική «πώς ο Τρεντινιάν έγινε πρόεδρος στην Ελλάδα»!

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΕΘΝΙΚΙΣΤΉ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΉ ΧΡΗΣΤΟ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ ΕΔΩ Ζ (1969)

https://voody-online.com/load/istorik/8695-z_1969.html

https://tainio-mania.online/load/egkl_mato/z_1969/7-1-0-14120

Z (1969)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ, ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΡΙΣΤΟΚΛΗ, ΤΗΝ ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ, ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΈΚΑΝΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. 

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΔΕΛΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ. Περιεχόμενα : 

• Α'. Έλληνες και Βούλγαροι
• Β'. Σκλαβιά
• Γ'. Το νικημένο θηρίο
• Δ'. Ο όρκος
• Ε'. Στο παλάτι
• ΣΤ'. Ο γάμος
• Ζ'. Πραματευτής και παραγιός
• Η'. Ο καλόγερος
• Θ'. Οι λύκοι
• Ι'. Ο πάτερ Πανφούτιος
• ΙΑ'. Ο κατάσκοπος
• ΙΒ'. Θέκλα
• ΙΓ'. «Για την πατρίδα»
• ΙΔ'. Ο τάφος του Παλικαριού
• ΙΕ'. Στο Δυρράχιο
• ΙΣΤ'. Το δαχτυλίδι του Χρυσήλιου
• ΙΖ'. Τι στοιχίζει το καθήκον
• 
  

ΒΙΒΛΙΟ : ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΥ.

Α’. Στην Αδριανούπολη

Β’. Ο Δεκαπενταύγουστος του 1004

Γ’. Στη σκηνή του Σαμουήλ

Δ’. Ασάν

Ε’. Στις όχθες του Αξιού

ΣΤ’. Το καλοκαίρι του 1014

Ζ’. Δυο φίλοι

Η’. Η Μονή της Κλεισούρας

Θ’. Το κρυφό μήνυμα

Ι’. Στο στρατόπεδο του Βουλγαροκτόνου

ΙΑ’. Ξαναθυμίσματα

ΙΒ’. Νυχτιάτικη συνάντηση

ΙΓ’. Δυο γνώμες

ΙΔ’. Στον ξενώνα του χωριού

ΙΕ’. Κατασκοπεία

ΙΣΤ’. Στο κατώγι του δούλου

ΙΖ’. Γρηγόρης

ΙΗ’. Προδότης

ΙΘ’. Αποκαλύψεις

Κ’. Κατά διαταγή του Ιβάτζη

ΚΑ’. Το Φρούριο των Βοδενών

ΚΒ’. Η συνείδηση του Ιερέα

ΚΓ’. Αλεξία

ΚΔ’. Η δύναμη της φιλίας

ΚΕ’. Δυο χρόνια πέρασαν

ΚΣΤ’. Γίνος Βούγας

ΚΖ’. Η εκλογή του Χάρου

ΚΗ’. Το τελευταίο μήνυμα

ΚΘ’. Νέμεση

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share